Waarom gaat de tijd zo snel

Wat vliegt de tijd zeggen ze weleens….nou zou best wel eens minder snel mogen gaan. Vijf weken Nederland, mind you vijf weken. Ik heb het idee dat ik familie en vrienden nauwelijks heb gezien. Te weinig sociale dingen gedaan en al zeker geen tijd heb gehad om goed te gaan shoppen. Niet helemaal waar natuurlijk maar de tijd ging echt veel te snel. De eerste twee weken stonden vooral in het teken van scholen bezoeken met de kinderen. Den Bosch, Vught, Schijndel, Rosmalen…..ik heb heel Brabant door gecrost met de auto van mijn vader (nog bedankt paps). Ook nog even op 1 dag met Janneke van Den Bosch naar Utrecht en van Utrecht naar Nijmegen en weer terug naar Den Bosch met de trein. Strakke planning om op tijd te zijn voor een introductie op de universiteiten. Nou…… is het niet de file waardoor je te laat komt is het wel omdat een trein niet komt opdagen. Welkom terug in Nederland zullen maar zeggen. Maar goed……. Jans heeft zich kunnen oriënteren en ik heb kunnen genieten van een heerlijke warme appelbol en warme chocomel (zonder slagroom), boekje gelezen ..…heerlijk….wie doet je wat.
Ook nog 2 dagen op en neer naar Leende voor plaatsingsonderzoeken met de boys, die ze overigens prima gemaakt hebben. Een leuke break in deze twee weken was het weekend Ameland. Gezellig met vrienden uit Friesland. Het was als vanouds. Begonnen met borrelen op de boot en niet meer opgehouden met borrelen, eten en kletsen tot zondagmiddag 13.00 uur. Wat super super gezellig. Kids waren allemaal drie jaar ouder en voor me gevoel ook 3 meter langer wat tot gevolg had dat toen de ouderen naar bed gingen de jeugd nog vrolijk doorging. Na een kleine waarschuwing vroeg in de ochtend werd het toch wel stil maar mijn kinderen wisten me duidelijk op het hart te drukken dat ik eigenlijk niet moest zeuren over laat naar bed en herrie want zij waren in hun jonge jaren regelmatig wakker gehouden door feestjes BIJ ONS THUIS……euhhhhhh oh ja…..SORRY…lol.
De kerstdagen heerlijk in het Brabantse. Eerst met mijn familie en tweede kerstdag, na een heerlijke wandeling bij de “ijzeren man”, met de familie van Patrick. Patrick was ondertussen ook aangekomen in Nederland. Derde kerstdag op pad naar Friesland. Eerst nog even een stop in Meppel. Hier woont nu het gezin wat ons 1,5 jaar geleden in Amerika heeft verlaten. Erg leuk om elkaar na lange tijd weer te zien en bij te kletsen. Rond de avond in Friesland, waar we heerlijk bij een vriend van ons konden aanschuiven voor het eten. Als verrassing schoven later op de avond nog meer vrienden aan en was het een ouderwetse gezellige avond met een heerlijke borrel en leuke verhalen. Het etentje met mijn collega’s was ook een extra kers op de taart. Zo leuk om weer iedereen te zien en bij te kletsen. Mijn gemaakte PowerPoint viel in de smaak net als het geweldige diner wat Anneke en Jitty verzorgd hadden. Voel me echt rijk met zoveel lieve ex-collega’s. De een na laatste dag van het jaar hadden we nog een borrel gepland in de Russ. Een kroeg waar we vaak met vrienden kwamen. Een grote groep vrienden had gehoor gegeven aan onze oproep en het was een topavond. Oud en nieuw ook weer samen met vrienden. Dankzij Barbara, Tineke en Hans die verantwoordelijk waren voor de organisatie gingen we met veel lieve mensen het nieuwe jaar in. 2017 een bijzonder jaar…..
Ondertussen is Patrick bezig geweest om zijn defensie pasje te vernieuwen. Ik kan je vertellen dat de bureaucratie in Nederland niet onder doet voor de Amerikaanse. Maanden van emaillen en bellen heeft niet het gewenste resultaat opgeleverd. Het pasje schijnt nu onderweg te zijn naar Washington en de pincode van het pasje is ook al weken onderweg….het is nog nergens opgedoken. In het ergste geval moet Patrick nog een keer op en neer naar Nederland. Gelukkig betalen we allemaal genoeg belasting voor deze onzin. Zou toch fijn geweest zijn wanneer het betreffende personeel zich wat had ingezet voor deze niet alledaagse situatie. Succes was zijn laatste mail ik ben met vakantie. En bedankt…..
Na een heerlijke week Friesland terug naar Brabant. Patrick veel onderweg voor zijn werk, nieuwe helm, cursus e.d. Gijs had zoveel moeite met afscheid nemen van Friesland dat hij nog even terug wilde. Op 1 voorwaarde…zelf regelen. Slaapplekken, speelafspraken en alleen met de trein. Alles had hij in een dag voor elkaar. Super leuk om te zien dat ze zo zelfstandig kunnen zijn. De treinreis was wat spannend, maar met de juiste tijden op papier, een telefoon en een Hollandse mond kwam ons manneke zonder problemen in Friesland en terug.
Patrick en ik zijn met vrienden om tafel gegaan om plannen voor ons huisje te bedenken. De ideeën zijn echt geweldig. Compleet anders dan we hadden zelf hadden bedacht maar zoveel mooier en praktischer. Wanneer de schetsen klaar zijn kunnen ze naar de gemeente. Afwachten wat die ervan zeggen en dan naar een architect voor de uitwerking.
Erg leuk om mee bezig te zijn. In het weekend ook een borrel met Brabantse vrienden proberen te plannen. Het weer, vakanties ziekte e.d het zat niet mee. Zaten we samen aan de bar bij de Smidse….oeps hier lijkt nog enige investering nodig. 11 jaar weg uit Brabant is toch lang. Gelukkig kwamen Ed en Mandy en hebben we in café klassiek echt een geweldige avond gehad. Veel gelachen, alle muziek van de jaren 80 en 90 in 3 uur gehoord, lekker kunnen swingen en super genoten van de Brabantse gezelligheid……wat heb ik dat gemist. Een avond voor in de boeken….die vergeten we niet snel. Zondag nog even langs Fenna en Rick. Wat hebben we ze gemist. We hebben een gezellige middag afgesloten met een etentje…als vanouds….vriendschap voor het leven.
Alweer de laatste week. Meelopen op de scholen, nog wat bezoekjes en als klap op de vuurpijl nog een dagje naar de Efteling. De mooiste dag van de week uitgezocht en samen met oma op pad. Janneke, Gijs en Marijn. …..wat hebben ze genoten. Een bijna lege Efteling. Zeker waar voor hun geld. In alle attracties wel tig keer ingezeten….de gezichten spraken boekdelen…..een topdag.
Euhhhhh nog tijd om vrienden te bezoeken…nee…weken zijn gevlogen. Vrijdag nog even een afscheidsborrel…..en dan is het zaterdag…..7.00 taxi voor de deur om ons naar Schiphol te brengen. Het weer was niet optimaal. In Amsterdam een uur vertraging vanwege icing op de vleugels. Volgens de man pure onzin…..maar goed regel is regel, ook hier…….. Vlucht in Atalanta gemist. Twee keer op wachtlijst voor een volgende vlucht….mislukt. Overnachting in Atlanta……heerlijk geslapen en uitgerust aan het tweede deel van de reis begonnen. Begin van de middag terug in Wichita Falls. Het weer was net zo bagger….dat dan weer wel. Was de overgang niet zo groot. Het gevoel was wat minder. Te weinig tijd om vrienden te zien of bezoeken, te weinig tijd voor familie….doel was scholen voor de kids (Voor de boys gelukt voor Jans nog wat onzeker) en feestdagen met vrienden en/of familie…dat is gelukkig gelukt.
Over 7 maanden zijn we voorgoed terug dan pikken we de draad weer op….