En dan is het weer stil

Vandaag mijn ouders weer naar het vliegveld gebracht. Het waren heerlijke drie weken. Volgens mij hebben we er allemaal van genoten. Opa heeft Gijs, Marijn en Tijn regelmatig ingemaakt met pingpongen, oma heeft een paar gewonnen met duizenden, ze hebben alle scholen van de kinderen bezocht en opa is zwart geworden van de heerlijke Texaanse zon.
Na ons weekendje hebben mijn ouders veel gewandeld. Ze zijn echt een begrip geworden in Wichita Falls. Iedereen zwaait, er zijn mensen die stoppen om te vragen of ze willen meerijden (ja want welke gekken gaan wandelen) en ze krijgen wat te drinken aangeboden wanneer ze op een bankje een appeltje eten. Een dochter van kennissen had mijn ouders al een paar keer gezien op een dag ( al wandelend). Ze vroeg aan haar moeder of mijn ouders dakloos waren want anders moesten ze hun maar wat eten brengen......haha geweldig want een cultuurverschil.
Mijn moeder heeft een paar keer geholpen bij de foodbank en ja hoor, we staan weer in de krant. De eerste vrijwilliger van overzee die in haar vakantie drie keer heeft geholpen.
De dag voor vertrek had ik nog een ochtend met internationale meiden. TIT......staat voor Try It Together.
Deze keer wat knutselen en een heerlijke lunch. Een hoog vrouwen theekrans gehalte maar altijd wel erg gezellig en een leuke invulling van je dag. Natuurlijk heb ik mijn moeder me genomen......
Mijn vader heeft de laatste dagen veel op een stoel gezeten omdat hij een overbelast been had......heerlijk je hoorde hem niet klagen.
Zondag zijn we lekker gaan uiteten als afsluiting van de geweldige weken.

Janneke heeft haar eerste Prom gehad. Sven was haar partner (Nederlander). Ze hebben zich aan de dresscode gehouden maar wel met een knipoog.....wat een geweldig stel.
De zaal te groot, te veel stoelen...dus iedereen zat en had het erg druk met hun telefoons en teveel ouders die de boel in de gaten houden.
Maar Janneke zou geen dochter van mij zijn als ze niet haar eigen feestje bouwt.... Lekker dansen op muziek waar alle slechte woorden worden uitgepiept, maar dat mag de pret niet drukken, samen met nog twee anderen.....haha....ik was er niet om haar in de gaten te houden maar ik kan me er iets bij voorstellen.

De STAAR-test is begonnen. Helaas mag Tijn zijn woordenboek niet gebruiken. Die strijd heb ik helaas verloren. Gelukkig denkt hij het goed gemaakt te hebben. Ook Gijs en Marijn zijn positief....ach en wat maakt het uit.....ik bepaal uiteindelijk toch dat ze door gaan naar de volgende school...lekker puhhhh

Janneke sluit deze week haar school af. Wat heeft ze hard gewerkt. Volgende week komen haar vriendinnen en dan hebben ze veel tijd samen. Er staan al leuke dingen op het programma.

Tijn heeft een sport Banquette gehad. Studenten en ouders, opa en oma's werden uitgenodigd om te komen eten (Italiaans deze keer) en op die avond werden alle studenten die sporten toegesproken door hun coach en kregen een Athletic Recognition.....leuk om mee te maken. Opa was mee en was natuurlijk erg trots op zijn kleinzoon. We kregen wel instructies......we mochten niet joelen en klappen als Tijn op het podium stond...haha onze puber...of wij dat zouden doen.....NOT

Geen gekke dingen om jullie te vermaken deze keer maar geen zorgen die komen wel weer.

Tot snel Nederland.......nog 6,5 week