Een week uit het leven van de fam Musters - Reisverslag uit Wichita Falls, Verenigde Staten van Fam Musters - WaarBenJij.nu Een week uit het leven van de fam Musters - Reisverslag uit Wichita Falls, Verenigde Staten van Fam Musters - WaarBenJij.nu

Een week uit het leven van de fam Musters

Door: Anke Musters

Blijf op de hoogte en volg Fam

04 Oktober 2015 | Verenigde Staten, Wichita Falls

Ik kreeg een hint dat Patrick zo weinig in mijn verhalen voorkomt. Klopt.....echt z'on brave man de laatste tijd. Weinig uitspatting, netjes naar het werk, thuis is hij er voor de kids....huisje boompje beestje.....gaat het dan wel goed met hem zie ik jullie je afvragen. Ja prima. Hij heeft veel plezier in zijn werk en geniet van het gezinsleven. Zoveel jaren is hij veel weg geweest. De reden om hier naar toe te verhuizen was zijn behoefte aan het gezinsleven. Samen leuke dingen doen, kamperen.....samen zijn.....
Toch popt er gelukkig dan toch weer wat op......In het weekend dat opa en oma er waren heeft Pat...iets wat uit gemakzucht de auto niet op de oprit maar op het gras geparkeerd (onze eigen tuin). De dagen daarna stond de auto gewoon weer op de oprit. Afgelopen dinsdag belde de makelaar mij om aan te geven dat we een waarschuwing van de gemeente hadden gekregen. per brief werd ons mede gedeeld dat we in overtreding waren en dat het geregistreerd zou worden bij de rechtbank. 6 oktober krijgen we weer inspectie. Als de auto er nog staat krijgen we een boete. Zelf hebben we de brief ook per post ontvangen.....
Had die man van de code Enforcement Division niet gewoon even kunnen aanbellen om ons mede te delen dat het niet gewenst is om auto's in het gras te parkeren ipv een dreigbrief....natuurlijk niet....wij overtreden de REGEL.....daarbij horen consequenties.......dus .......zucht
Verder is mijn mannetje sinds 1 oktober Director Operations van het 88th squadron. Een taak die hem op het lijf geschreven is. Coördineren, mensen begeleiden en sturen en de baas zijn......eigen agenda...heerlijk.
Om het wat aandacht te geven heb ik donderdag maar even wat lekkere taarten gebracht. Moet toch gevierd worden...niet dan.

Ik heb deze week mijn cursus afgerond. Ik heb de eed afgelegd en heb een zitting bij mogen wonen. Ik ben nog steeds onder de indruk van de taken die ik moet volbrengen als vrijwilliger. Ik zie het als een kans om in deze wereld te duiken maar aan de andere kant vind ik het ook een hele draaglast en verantwoordelijkheid. Enige twijfel of ik het moet doen is er nog wel. Komende week heb ik nog een gesprek over mijn wensen en zorgen. Afhankelijk daarvan moet ik de knoop doorhakken.
Woensdag was het spousesdag op de basis. Alle vrouwen van de vliegers werden bedankt voor hun steun....want zonder onze steun zouden onze mannen dit belangrijke werk niet kunnen uitvoeren......
We mochten een rond met onze mannen meerijden in hun vliegtuig. Voor mij was dit der T38....in vliegeroveral...alle toeters en bellen. Altijd weer leuk om even een klein onderdeeltje van hun dagelijkse taken te ervaren. Stukje taxiën op de baan...valt toch best tegen....de gele lijn volgen was een hele uitdaging. Daarna even flink gas geven en uitrollen.....jammer niet de lucht in. Gelukkig heb ik al een keer met de Hunter meegevlogen. Ik weet in ieder geval hoe het voelt om in een straaljager te vliegen.

Gijs en Marijn hebben hun start gemaakt met online rekenonderwijs. Vanuit Nederland krijgen we nu begeleiding om hun rekenonderwijs wat op te krikken. Een hele organisatie. Hoop dat het zijn vruchten afwerpt. Ik heb in ieder geval mijn best gedaan.

Bij Tijn op school vond afgelopen week de belangrijkste Football wedstrijd van het jaar plaats. Rider High (Tijn zijn school) tegen Old High (andere school uit de stad). Iedereen kijkt uit naar deze wedstrijd. De school is versierd, de band en de cheerleaders oefenen tot ze erbij neervallen en natuurlijk is het Football Team uiterst gemotiveerd. Vanaf het moment dat de leerlingen vrijdag binnen kwamen tot het eind van de schooldag werd er in de school niet gesproken (MUM day). Ze moesten hun stem sparen voor de PEP-rally. Tijdens de PEP rally werden de spelers aangemoedigd en voelde ze het support van de school. De stemmen mochten nu optimaal worden ingezet. Wat een herrie...een grappige traditie. Vooraf aan de game stond er een enorme file naar het stadium toe. De hele stad liep uit naar deze wedstrijd. Echt een sociaal uitje voor jong en oud. stoeltjes, koelboxen......Tijn ging met zijn vrienden. Eén van de weinig sociale activiteiten maar wel heel leuk. In de laatste sec maakt ze een touchdown....gewonnen.

Het weekend zit er weer bijna op. Vrijdag lekker wezen stappen. Een spontane actie. Was erg gezellig want bij binnenkomst in de kroeg waren er erg veel Nederlanders....niet gepland...geheel toevallig.....toch een stuk gezelliger met eigen volk. Gisteren bij Tonia en Dingeman gegeten. Een nieuw gezinnetje waar we het ook erg goed mee kunnen vinden.
Vandaag wat rommelen. Heerlijk weer, wat klusje in en rond het huis, Football kijken op tv, Jans met vriendinnen naar de Mall...rustig dagje....op naar de volgende week.

  • 04 Oktober 2015 - 22:44

    Paul Daan Jop Lot Nik:

    Lieve allemaal,

    Goed om eens wat over Pat te lezen, want tja, t loopt niet over van contact met hem! Heerlijk ook, die baan! Op en top Pat.
    Maar super fijn dat het grootste doel van deze emigratie, het gezinsleven, bereikt wordt! Het is jullie zo gegund!
    Ons weekend zit er alweer op, trusten en tot snel! Lot zei steaks nog, dat het fijner is dat we jullie nu tot Kerst 2016 moeten missen en dat jullie daarna al snel definitief terug komen, dan dat jullie nu snel kwamen en dat we dan heel lang moesten wachten tot jullie terug zouden komen! Tja, kinderlogica, daar zit wel wat in! Love you! Xxx

  • 05 Oktober 2015 - 21:43

    Opa En Oma Musters.:

    Leuk verslag Anke, zijn weer goed op de hoogte.Mis jullie enorm.
    Dikke kus.

  • 07 Oktober 2015 - 15:15

    Martha:

    Nou ja zeg, je auto op het gras parkeren! Hoe durven jullie? Zijn jullie nu nog steeds niet ingeburgerd? ;-)
    xxx Martha

  • 10 Oktober 2015 - 14:11

    André:

    Yeeeh, ik ben er weer! Eindelijk! Ik heb heel veel inhaal-leeswerk te verrichten. Maar bovenstaand verhaal voelt weer heerlijk vertrouwd. Heerlijk om weer van jullie belevenissen op de hoogte te zijn.
    En de auto op het gras... Hoe haal je het in je hoofd!? Had je niet een stuk grasmaaier aan de bumper kunnen bevestigen? Dan had je een goed verhaal! HET IS DE GRASMAAIER!!!!
    Dikke knuffel,
    André

  • 14 Oktober 2015 - 21:36

    Gideon En Ingrid:

    He Pat en Anke,
    wat leuk om al die verslagen te lezen. Ik loop een jaartje achter (niks nieuws) maar haak dankzij Christel weer aan. Anke, succes met het heftige vrijwilligerswerk, het is denk ik heel gaaf maar ook loodzwaar. En bedankt natuurlijk voor jullie lieve kaartje! xxx
    Gideon en Ingrid

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Wichita Falls

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

30 Juli 2017

Naar HUIS

02 Juli 2017

Weer thuis

21 Juni 2017

Canada

16 Juni 2017

Eindelijk in Canada

12 Juni 2017

Weer op pad
Fam

Sinds 6 augustus 2014 zijn we met ons gezin naar Wichita Falls Texas USA verhuist. De komende drie jaar kun je onze dagelijkse beslommeringen, avonturen, belevenissen volgen.

Actief sinds 17 Aug. 2014
Verslag gelezen: 606
Totaal aantal bezoekers 159823

Voorgaande reizen:

17 Augustus 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: