Update

Ja ja ik weet het , veel te lang niets geschreven. Druk druk druk met nou vanalles. Deze week is relatief rustig maar heb ik weer last van een carnavalsdip. Zie ik al die leuke foto’s en filmpjes op FB….deze keer spreekt FB wel de waarheid want de carnavalstijd is wel heel gaaf. Ik dacht dat het goed ging dit jaar…Geen behoefte aan omroep Brabant, zo min mogelijk op FB, alleen hele goede vrienden een fijne carnaval wensen in de hoop dat ze me niet teveel leuke foto’s sturen…wel dus…grrrrr….. maar helaas. Vanaf donderdag elke dag op FB kijken, jaloers op al die mensen die er wederom een prachtige carnaval van maken. Oke ik weet het volgende jaar ben ik er weer bij maar dat is pas volgend jaar. Ik ben al wel zo slim geweest om de wintersport met de kerst te boeken. Want niemand komt er in 2018 tussen mij en carnaval. PFFFFF ben blij dat het vandaag dinsdag is en het bijna afgelopen is. Sorry Oeteldonk en Krabbendonk.
Goed dat ben ik kwijt. Nu even terugblikken naar de afgelopen maanden in het altijd mooie Wichita Falls. Nou mooi…qua weer dan want sinds we terug zijn uit Nederland hebben we 90% van de tijd mooi weer. Blauwe lucht zon en temperaturen tussen de 10 en 33 graden. Het wisselt nog al. Wind uit het noorden is het koud, wind uit het zuiden dan is het warm. Wat is het weer toch voorspelbaar…in Texas dan. Als ik naar het weer in Nederland kijk komt het bijna in me op om er een paar jaartjes bij te tekenen. Bijna dan hé.
We gaan naar Nederland. Het besef is er natuurlijk al een tijdje maar het voelt zo vreemd. Waar ik het eerste jaar elke dag naar huis wilde heb ik hier steeds vaker het gevoel dat het goed is zo. Kinderen doen het goed op school, Pat geniet van zijn werk, mijn dagen zijn gevuld. Eindelijk rust en regelmaat en dan moeten we nu alles weer op z’n kop gooien. Twijfels zijn er veel. Kinderen zijn nerveus over hun nieuwe school en hebben er moeite mee dat we niet in Friesland gaan wonen. Friesland is hun thuis. Ik snap het gevoel want ik mis al bijna 11 jaar het thuisgevoel. Maar waar is mijn thuis? Brabant…Friesland? Soms weet ik het zelf niet meer. De stap naar Amerika was groot maar de stap terug naar HUIS voelt vele malen zwaarder. Ik laat het maar op me af komen en geniet nog van alle mooie dingen hier en dat wat er nog gaat komen.
1 van de dingen die ik last minut nog even mee pik is de cursus van de politie. 13 weken 3 uur per week volgen Tonia en ik op Civilian Police Academy een cursus waarbij je een kijkje krijgt in de keuken van het politiewerk.
Geen idee wat we ervan moesten verwachten maar het overtreft al onze verwachtingen. Dit is iets wat in Nederland volgens mij echt niet kan.
Ze geven deze cursus al 15 jaar en hopen ermee te bereiken dat de burgers meer respect krijgen voor het politiewerk en beseffen dat de politie hun veiligheid inzet voor de veiligheid van de burgers.
In de komende weken krijgen we inzicht in alle in and outs en mogen we alle vragen stellen. Misdagers komen met gezicht en naam vol in beeld. Het beleid is straffen en niet corrigeren zoals in Nederland.
De afgelopen weken hebben we info gehad over een seriemoordenaar in Wichita Falls die nog steeds wacht op zijn doodstraf maar door allerlei gerechtelijke dwalingen is de doodstraf nog steeds niet uitgevoerd. De man is pas 15 jaar na de moorden opgepakt….Faryion Wardrip…..een bijzondere case.
We hebben een demonstratie gehad van K-9. De honden, hun baas en werk. We hebben les gehad over financial crimes…nou als je daar van thuis komt ontdoe je je het liefst van alle social media, check je continue je bankrekening en verwijder je het liefst al je wachtwoorden die je denkt veilig te hebben opgeslagen…heel eng.
Komende weken krijgen we nog een demonstratie van het SWAT team en mogen we ons daarna in het uniform hijsen en schieten met alles waar zij mee schieten. Foto’s volgen zeker. We krijgen nog een schietcursus, we gaan nog duiken met het scuba team, we mogen mee op patrouille, we mogen meedraaien met call-centrum 911, we gaan nog een bezoek brengen aan de gevangenis, we krijgen een cursus tactical driving in een politiewagen en een ritje met de motoragenten. Ze geven ons inzicht in crime scene investigation, child abuse, mental illness, taak van de brandweer ect ect….teveel om op te noemen. Zo gaaf om te doen.
En dit alles gratis……dit kan alleen in Amerika….geweldig.
We zijn ook al weer gaan kamperen. Vorige week maandag was het presidentsday. Heerlijk om weer even met ons huisje op wielen op pad te gaan. Helaas ging Janneke niet mee omdat ze wat in te halen had na 2 maanden vakantie vieren in Nederland. Zaterdagochtend 10.00 klaar voor vertrek…..behalve de Truck. Die deed niets. De truck had waarschijnlijk te lang stil gestaan. Eerst maar even naar the Walmart voor een nieuwe accu….uurtje later toch nog op pad. Bestemming is Atlanta in oost Texas. Uurtje 0f 5 rijden. Het weer was top en we hebben eindelijk de swamp tour kunnen doen die al heel lang op ons lijstje staat. Verder lekker buiten leven, BBQen en vuurtje stoken.
Ach en verder verlopen de weken rustig. De kinderen hadden wat stress om op alle vakken 70 of hoger te scoren omdat er natuurlijk in de weken die ze in Nederland waren alleen maar nullen gescoord waren. En ja die moet je ophalen…..anders mag je niet sporten. Met wat extra uurtjes elke dag na school en een goed gesprek met de leerkracht mogen ze gelukkig allemaal sporten. Tijn zijn seizoen is begonnen en speelt elke week twee wedstrijden voetbal. Hij heeft afgelopen week zelfs een wereldgoal gescoord. Hij kan het zelf bijna niet geloven. Gijs en Marijn zijn hard aan het trainen voor track. Ze schijnen weer de snelste te zijn van de school. Gijs op de sprint en Marijn op de langere afstanden. Donderdag is de eerste track meet. Ze kijken er enorm naar uit.
Wel even een kink in de kabel want ze hadden de oefentest van Engels niet gehaald. De oefentest voor de oh zo belangrijke STAAR test. Nu drie weken lang twee keer per week bijles want ja de STAAR moet je halen anders krijgt de school problemen. Geen sport dus….dat heeft voor wat discussie en boosheid gezorgd maar ja regel is regel.
Nog twee weken en dan hebben we springbreak. We kunnen niet weg omdat Pat al zijn vrije dagen in de zomervakantie van 6 weken heeft zitten. Nog wel lastig om te bedenken hoe ik de dagen moet doorkomen in het altijd mooie Wichita Falls.
Zo zijn jullie weer een beetje op de hoogte…..tot…….???