Las Vegas, Death Valley

24 mei….weer op tijd in de auto om naar Las Vegas te rijden. Kinderen hebben er enorm veel zin in. Er gebeurt natuurlijk van alles daar en dat spreekt enorm tot de verbeelding. We logeren op de Nellis AFB. Prachtige locatie 20 minuten van de strip. Even een wasje en we zijn klaar om te gaan. Onderweg hebben we een show geboekt (inclusief buffet) in Treasure Island. Het is een show van Cirque du soleil…..Mystere. Nadat we even over de strip hebben gelopen gaan we heerlijk uiteten. Een buffet in Las Vegas is altijd geweldig. Keus te over en heerlijk. Om 19.00 uur begint de show. Van het begin tot het einde zijn we in de ban van een wervelende show. Je weet soms niet waar je moet kijken. Zo blij dat we dit gedaan hebben. Na de show nog even door het oude gedeelte gelopen van Las Vegas. Een overdekte straat met winkeltjes, restaurantjes en barretjes. Veel straatartiesten (die het NET niet gemaakt hebben in Las Vegas denk ik) tonen hun kunstje in de hoop wat geld binnen te halen. Leuk sfeertje maar na een uurtje tijd om naar de caravan te gaan. We zijn allemaal er moet. Wat een topdag.
25 mei. Volgende stop is Death Valley. We logeren achter Longstreet Casino nog net op de grens van Nevada en California. Net zoals in Las Vegas is het heul heet en het waait enorm. Na een goede lunch besluiten we een autoroute door Death Valley te gaan maken. Eerst maar even naar het visitors center. Daar aangekomen is het kwik al opgelopen tot 43 graden. Een beetje warm. Gelukkig staat er nog wel een briesje, net uit te houden. Death Valley is het Hottest, Driest, and Lowest National Park in Amerika. Nou dat hebben we geweten. We hadden heel wat plekken die we wilde bezoeken maar aankomend bij Badwater basin werd het enthousiasme al wat minder….het kwik was ondertussen gestegen naar 47 graden en door de warme wind voelde het wel meer dan 50 graden. Patrick, Janneke en Gijs vonden het een uitdaging om even naar het basin te lopen….ongeveer 500 meter. Marijn, Tijn en ik hadden die ambitie niet en verbleven heerlijk in onze gekoelde auto. Na een klein half uurtje kwamen ze terug. Jans had genoeg water meegenomen maar was oververhit. Ze had echt een kwartier nodig om weer te herstellen. Ik blij dat ik van ver af een mooie foto had gemaakt. Volgende stop Artistic Pallet. Een route door geel gekleurde bergen en uitzicht op bergen met de mooiste “kleuren”. Geen trail meer maar vlug uit de auto en een foto maken. Ik voelde me net een Chinees. De kinderen namen alleen nog maar foto’s door het raam. Het nationaal Park doet echt zijn naam eer aan. Het is een trip to hell…….heul heet. Blij dat we geweest zijn maar een dagje is meeeeeeeeeeeeeeeeer dan genoeg.
26 mei….we rijden weer door. Door Death Valley richting Lee Vining (California). De rit door de Bergen is een beproeving voor de auto en voor ons. De transmission raakt bijna oververhit maar de man blijft kalm. Het komt allemaal goed blijft hij maar zeggen en inderdaad net voordat we de oververhitting bereiken gaan we dalen en koelt de boel weer af. Pfffff dat is even stressen hoor. Ik zag mezelf al stil staan op het heetste plekje van de aardbol. Geen bereik dus geen hulp kunnen bellen. En die anderhalve auto die langs komt….maar goed stress voor niets. Veilig komen we aan in Lee Vining. De benzineprijs is ondertussen 2 keer zo hoog. Het begint een beetje op Nederlandse prijzen te lijken. Kunnen we vast wennen. In een volle tank van de truck gaat dik 200 dollar….auw. Ondertussen zijn we er al achter waarom aan deze kant van Yosemity nog wel campings te vinden zijn. Drie wegen door Yosemity zijn afgesloten vanwege de sneeuw. We kunnen alleen Yosemity bereiken via de westkant en dat is 5.5 uur rijden. Een ander probleem aan de westkant is memorial weekend. Geen camping meer te krijgen. Voor ons dus geen Yosemity. Maar niet getreurd we zitten op een prachtige camping (Mono RV resort) in een prachtig omgeving. We besluiten om lekker 2 nachten te blijven. We hebben er al heel wat kilometers opzitten dus een dagje niets is erg welkom. Omdat we best ver van de bewoonde wereld zitten is alles mega duur. Een gallon melk normaal bij de Aldi 1,29 dollar kost hier 6 dollar…Er is alleen een lokale supermarkt en daar is bijna niets te krijgen. Dan maar wat op rantsoen. We zullen niet omkomen van de honger.
27 mei. Lekker uitgeslapen en op ons gemak ontbeten. De eigenaar van de camping geeft ons de tip om het spookstadje Bodie te bezoeken. Het stadje ligt op 2800 meter ongeveer 30 km verderop. Het is een oud goudmijnstadje. Gevormd in 1860 en heeft in minder dan een eeuw 21 miljoen aan goud geproduceerd. In de hoogtijdagen woonden er 8 tot 12 duizend mensen. In 1886 was de populatie al minder dan 1500. In 1892 en 1932 is veel van het dorp verwoest door brand. Het is nu een State Park en wordt als zodanig onderhouden. Het lijkt alsof mensen zijn weggegaan en veel van hun bezittingen hebben achtergelaten. Bijzonder stadje met een heftige geschiedenis. Op de terugweg nog even langs Mono lake. Mono Lake is meer dan 1 miljoen jaar geleden ontstaan, het is een van oudste meren van heel Noord-Amerika. Het heeft een oppervlakte van ruim 150 km². Een van de meest opvallende kenmerken is de aanwezigheid van vreemd gevormde kalksteentorens in het water en op de oever. Deze torens worden Tufa’s genoemd. Gedurende het lange bestaan van het meer, zijn er grote hoeveelheden mineralen en zout vanuit de omringende bergen het water ingestroomd. De enige natuurlijke manier waarop het water weer verdwijnt, is verdamping. De mineralen en het zout blijven daarbij achter, en daardoor is het water nu 2,5 maal zo alkalisch en maar liefst 8 keer zo zout als zeewater. Onder de bodem van het meer bevinden zich zoetwaterbronnen. Het zoete water bevat veel calcium, en dit vermengt zich met het zoute water in het meer. Het calcium verbindt zich met het zout, en deze combinatie slaat op de bodem neer in de vorm van kalksteen. Het duurt vele jaren voordat op deze manier een Tufa is gegroeid. De torens in het zuidelijke deel van het meer zijn naar schatting 200 tot 900 jaar oud.
Op de camping aangekomen lekker even bijkomen in de zon, hapje eten, spelletje spelen en wanneer het te koud wordt buiten, lekker met een borreltje op bed. Morgen door naar Lake Tahoe.
Lake Tahoe is een groot zoetwatermeer in de Amerikaanse Sierra Nevada, op de grens tussen Californië en Nevada, ten westen van Carson City. Lake Tahoe is het grootste alpiene meer in Noord-Amerika. De eerste week zit erop. Veel gezien en gedaan en nog heel veel voor de boeg.