Pech

1 juni. We worden laat wakker en stappen uiteindelijk om 11.00 pas in de auto. De eerste stop is Santa Rosa (California) voor de Walmart. Er moeten boodschappen gedaan worden. Helaas kunnen we geen Super Store vinden dus kopen we alleen het hoognodige. Pat moet nog wat onderdelen hebben voor de truck want die vertoont ook allerlei kuren. Hij slaat af en toe af. Waar Patrick eerst nog dacht dat het aan de ijle lucht lag blijkt op zeeniveau dat de truck dezelfde problemen vertoont. Misschien moet onze oude truck nog even naar de Ford garage de komende dagen. We wachten af. Uiteindelijk besluiten we via de highway 101 onze route voort te zetten. De beroemde highway 1 vonden we met onze truck en fifth wheel een te grote uitdaging. We worden niet teleurgesteld want ook de 101 is een prachtige route. Vooral wanneer we rijden door the longest stretch of remaining Virgin Redwoods in the world (bekend om zijn hoge bomen). Adembenemend mooi. We rijden uiteindelijk tot Trinidad en parkeren onze fifth wheel op de camping “ Sounds of the Sea”. Het is al laat dus we gaan lekker uiteten bij een visrestaurant aan de zee. Een prachtige locatie maar op z’n Amerikaans weer helemaal niets moois van gemaakt. Jammer…maar wel een heerlijk visje op ons bord…behalve Tijn want die eet alleen maar steak.
2 juni . Vandaag een dagje Redwoods national park/state park. We laten ons even voorlichten bij het visitor center. Er is een prachtige trail een paar miles verderop. En redelijk onverharde weg brengt je naar Fern Canyon. Daar kom je na 0.1 miles op een plek waar Jurassic Park is opgenomen. Daarna kun je de trail vervolgen door het water. Kids natuurlijk meteen enthousiast. De weg ernaartoe is al een avontuur. Je waant je in een sprookjes setting. Het is zo moeilijk om te beschrijven en vast te leggen op foto hoe mooi het is. De trail is inderdaad meer dan de moeite waard. Het is zelfs mooier dan de narrows in Zion. Dit komt waarschijnlijk door de variatie van bomen, water, klimmen klauteren met de voeten door het water….onbeschrijflijk mooi. Tijn moet eerder afhaken omdat zijn enkel nog flink zeer doet. Wij klimmen en klauteren nog even verder en genieten van de prachtige natuur. Bij terugkomst van de trail nog even naar het strand. Als we al kletsend richting het strand lopen staan we ineens oog in oog met een ELK….twee mannetje die lekker staan te grazen. Er wordt geadviseerd niet te dichtbij te komen dus maar even wat stapjes terug. Natuurlijk wel even een foto maken. Dan nog even naar Patrick’s point state park. Ze beweren dat je daar walvissen kunt spotten. Nou wij hebben een uur over het water zitten turen maar niets gezien. Gijs en Marijn hebben zich ondertussen beter vermaakt bij de rotsen en de hoge golven. Na het eten nog even terug om walvissen te spotten. Helaas weer geen walvis te bespeuren. Wel een mooie zonsondergang.
3 juni. Het plan was om naar Crater Lake in Oregon te gaan maar het is weekend en de campings zijn vol. Verder zijn ook hier veel campings en wegen afgesloten vanwege de sneeuw die er nog ligt. We besluiten om nog een stuk langs de kust van Oregon te rijden om vanaf maandag het binnenland van Oregon in te trekken. Een goede keus blijkt achteraf. De auto vertoont al dagen kuren en nu blijkt dat we veel transmissievloeistof te verliezen. Pat heeft al allerlei onderdelen vervangen maar dat mocht niet baten. Een kenner moet er aan te pas komen. Helaas kunnen we pas maandag terecht. En dan maar afwachten of ze het kunnen maken en wanneer. Het lijkt erop dat we vastzitten. Vanwege de drukte zitten we ook hier niet op de meest mooie camping. Mill casino en RV park maar wel met allerlei luxe…Een yurt naast onze Fifth Wheel waar heerlijke banken staan, een gevulde koelkast en spelletjes en natuurlijk goed internet. Je raadt het al, kids niet weg te slaan. Verder een heerlijk buffet in het casino en als de kids in de yurt zich vermaken gooien wij er even 3 dollar tegenaan in het casino….verloren….Om 21.00 is er een live band “Done Deal” . Leuke band maar de meeste lol hebben we om de mensen op de dansvloer. Heerlijk leedvermaak. We mogen gebruik maken van het zwembad en the hottub dus dat moet goed komen.
4 juni. Op ons gemakje opgestaan en gegeten. 16 graden en een zonnetje met flink wat wind. Niet echt strandweer. Marijn snuffelt altijd alle foldertjes door naar iets leuks. Met een heel pakket komt hij aanzetten om vervolgens 99% weg te gooien omdat het of te ver weg is of te duur. Vandaag bleef Sand Boarden over. Voor 20 dollar kun je de hele dag van de duinen glijden en boarden. Zo gezegd, zo gedaan. Het leuke van dat boarden is dat je ook op de mooiste plekken komt. De eigenaar van het verhuurbedrijf stuurde ons naar een duin verstopt in de natuur. Een duin met een meertje waar je kunt zwemmen, maar als je wat snelheid maakt op de duinen kun je met je slee of board ook in het water belanden. De kinderen hebben super veel lol gehad, veel zand gehapt en de beenspieren goed kunnen trainen (want de duin was hoog heul hoog). Pat kon niet achterblijven en heeft dus ook even op de planken gestaan en gezeten. Ik ben een keer naar boven geklommen om van het uitzicht te genieten. Was meer dan genoeg….pfffff. Bij terugkeer hoorde we een waterval. Verstopt achter wat bomen kwam water in een grote hoeveelheden naar beneden gekletterd. Daar moeten we natuurlijk even onder staan al is het maar voor de foto. Aan het gegil te horen was het koud maar na een flinke douche wel weer zandvrij.
5 juni. Vandaag de auto naar de garage. De kans dat we nog een paar dagen hier vastzitten is groot. We hopen dat we vandaag horen wat het is en wat het gaat kosten. Omdat we bereikbaar willen zijn voor dit bericht, hangen we wat op de camping. Doen we wat boodschappen en zitten we onze tijd uit. We hebben wel een prachtige leenauto gekregen…Ford Mecure uit 1997…toppertje. De hele dag niets gehoord. Pat is er zelfs nog naar de garage gereden om polshoogte nemen. Werd er niet erg vriendelijk behandeld. Hij had het liefst de auto mee terug genomen maar ze hadden de uitlaat eronder uit gehaald en zo laten staan. ’ s Ochtends net doen of je prio nummer 1 bent….ga dat ding opkrikken en er wat aan prutsen zodat er geen weg meer terug is. En nu bepalen zij wanneer ze tijd hebben. Om 17.00 nog even gebeld. Nee, geen tijd gehad. Het was erg druk vandaag en weinig personeel. Morgen gaan ze ermee aan de slag…rond 12 uur laten ze iets weten….jaja. We zijn nog even naar de zee gereden…mooi, maar op een of andere manier kon ik er niet van genieten. Ik baal zo dat we altijd wat hebben op vakantie. Ach het komt goed, en ja we hebben 6 weken maar toch….we moeten dingen skippen omdat we hier vast zitten voor weet ik veel hoeveel dagen…..grrrrrr….baalmoment. ’s Avonds uiteten en lekker in de hottub.
6 juni. Wat uitgeslapen en rustig ontbeten. Nu maar wachten op het telefoontje van de garage. Het weer is niet slecht. Het is 17 graden bewolkt maar het waait niet en dat scheelt een hoop. Wanneer we bellen blijken ze wederom niets gedaan te hebben. Onze auto staat nu gepland voor 13.00 vanmiddag. We mogen om 16.00 bellen. We besluiten even lekker naar het strand te gaan. Prachtig strand!. We wandelen wat, zoeken mosselen en de kids spelen wat in het water. Tegen 16.00 bellen we naar de garage en krijgen het volgende nieuws. De pomp van de transmissie is kapot en nog iets (alweer vergeten). Ze moeten de onderdelen nog bestellen en het grapje gaat 2000 dollar kosten. Vrijdag 17.00 is ons bakkie weer klaar en kunnen we verder.
Volgens Pat had het veel erger kunnen zijn, dus de kosten veel hoger en we hadden in Death Valley kunnen staan. We staan zo slecht nog niet en we maken er gewoon iets van. Ik heb er moeite mee om hier nog iets positiefs in te zien. Een vakantie zonder gedoe en hoge kosten zou ik best kunnen waarderen. Morgen is er weer een dag….en zaterdag pakken we de draad weer op.