Eindelijk in Canada

12 juni. Lekker uitgeslapen en na het ontbijt weer op pad. Onze bestemming is vandaag Olympic National Forest. Het bos is bekend om zijn rain forest. Wanneer er meer dan 4 meter per jaar neerslag valt is het een rain forest. Bij het ranger station hebben we een prachtige hike gelopen van 1,5 miles door het regenwoud. Echt prachtig. Op de weg kwamen we ook wat watervallen en beekjes tegen. Er was ook een auto tour door het Quinault Rain Forest. 31 miles (ongeveer 1,5 uur) door de bossen. Met leuke uitstapjes om een trail te lopen. Ook hier weer prachtige watervallen. De meeste indruk heeft de Bunch falls waterfall gemaakt. We zijn ook nog aan een canyon trail begonnen van 2 miles maar na een dik half uur klimmen moesten we vanwege de beperkte voorbereiding de trail teruglopen. Ongelooflijk mooi om te lopen. Wel spannend wat er lopen beren en mountain lions. Die wil je niet tegen komen. Tips wat te doen wanneer je ze wel tegenkomt zijn.
1. Draai je rug er niet naar toe
2. Blijf ze in de ogen kijken
3. Gooi stenen e.d. naar de dieren
4. Ga heel hard schreeuwen
5. Als ze je aanvallen,…vecht agressief terug…met andere woorden vecht voor je leven…
Loopt zo lekker relaxed......
Met een temperatuur van 15 graden en een heerlijk zonnetje was het een topdag buiten.
13 juni. Vandaag richting Seattle, althans dat was de bedoeling. In het dorpje Aberdeen bedacht Pat ineens dat het misschien verstandig zou zijn de airco even te laten checken. Als we weten wat er mis is kunnen we daar ons plan op aanpassen. We vonden meteen een garage die tijd had om er naar te kijken. Binnen een half uur wisten we dat het een wonder was dat we nog rondreden en dat de schade veel erger had kunnen zijn. Vraag met niet wat er aan de hand was maar er was blijkbaar een onderdeel onder de auto weggeslagen wat de boel bij elkaar moest houden. Met een nieuwe pomp en dat oh zo belangrijke onderdeel zouden we er zijn. Klein aandachtspunt…we mochten geen meter meer rijden met de auto. Onderdeel zou besteld worden en de volgende dag klaar zijn. Oke..nog een klein probleem…de fifth wheel stond losgekoppeld langs de doorgaande weg en Aberdeen is nu niet een plek om je een dag en nacht te vermaken. Dan maar een auto huren, fifth Wheel achter de Walgreens (hopen dat er niet werd ingebroken) en wij op weg naar Seattle. Ik schrijf dit nu in 1 minuut maar in werkelijkheid ging daar een paar uur overheen. Patrick werd door de eigenaar van de garage naar de verhuurmaatschappij gebracht, z’on 30 min verderop, om ons vervolgens weer op te halen zodat we er toch nog een leuke middag en avond van konden maken. Hotelletje geboekt en gaan. Na een uurtje of twee waren we in Seattle. Soms zijn er van die dagen dat het niet helemaal lekker loopt. Vandaag was er weer zo een.
3 weken 24 uur bij elkaar op de lip en ook nog in de pubertijd zitten is dan een slechte combi. We hebben de dag noodgedwongen gesplitst doorgebracht…..gaf rust voor alle partijen. We hebben genoten van Pike place market en de boulevard. Wat een geweldige stad. Je kunt er zelfs winkelen zoals in Europa…lekker slenteren door de straten van winkel naar winkel. Nog even naar Space Needle (de Eifel toren van Seattle) om vervolgens de dag toch gezellig met z’n allen af te sluiten bij Buffalo Wild Wings.
14 juni. Terug naar Aberdeen. Auto ophalen en huurauto terugbrengen. Ook nog even boodschappen bij de Walmart en weer door. We rijden een uurtje of vier om vervolgens neer te strijken langs de 20 (mooiste weg door Washington) in het park “ Howard Miller Steelhead County Park”. Prachtig verzorgt park. We staan aan de rivier met bomen en gras en voldoende ruimte voor de kids om wat te voetballen en hockeyen. Hamburger op de BBQ en een rondje over de camping. Vuurtje stoken, worstje roken en marshmallow boven het vuur. Maar weer even achter de computer om de route te plannen want we willen nog zoveel, maar de tijd vliegt. We gaan nog wat mooie weken tegemoet. Morgen proberen om flink wat uren te rijden.
15 juni. Weer op tijd op om vandaag flink wat uren te rijden. We pikken highway 20 weer op en genieten weer van de prachtige route door de bergen en bossen. Wat is de natuur toch ongelooflijk mooi in Amerika. Adembenemend. Na een paar uurtjes rijden komen we in het dorpje Winthrop. En klein gezellig, western stadje. We parkeren even om van de sfeer te proeven en een lekker bakkie koffie/ warme choco / fris te drinken met iets lekkers natuurlijk. Pat drinkt hier een heerlijk kopje koffie met bonen van eigen makelaardij. Een hint voor Janneke om hier een pak bonen van mee te nemen voor Vaderdag. De jongens weten het nog niet maar dat merken ze wel als ze mee moeten gaan betalen. Altijd zo lastig om iets voor Vaderdag te bedenken, maar een goed kopje koffie gaat er bij Pat altijd wel in. Ik kan het hier ook zonder problemen in beschrijven want Pat leest mijn blog nooit, dus ik heb het cadeautje niet verklapt.
Na een uurtje vervolgen we de reis. We zijn nog geen 10 min onderweg of we staan voor een gesloten weg. Om op hetzelfde punt te komen moeten we even 2 uur omrijden…chips…dat was niet de bedoeling. Nou ja geen keus. Er liggen niet zoveel wegen door de bergen. Na een lange dag reizen, komen we rond 18.00 aan in Westbank Britisch Colmbia Canada (Eagle West RV park, niet echt een toppertje maar we staan. Eten, boodschappen doen en naar bed.