Canada - Reisverslag uit Wichita Falls, Verenigde Staten van Fam Musters - WaarBenJij.nu Canada - Reisverslag uit Wichita Falls, Verenigde Staten van Fam Musters - WaarBenJij.nu

Canada

Door: Anke Musters

Blijf op de hoogte en volg Fam

21 Juni 2017 | Verenigde Staten, Wichita Falls

16 juni. Bestemming is Revelstoke. Dit plaatsje ligt bij Glacier National Park Canada. De dag begon goed want we kregen bericht dat Janneke en Tijn zijn aangenomen op het Pierson in Den Bosch. Na maanden wachten en zoeken hebben ze in ieder geval alle twee een plekje. We hebben voor Janneke nog contact gezocht met het Zwijsen in Veghel omdat je daar ook twee jaar in 1 jaar kunt volgen maar daar hebben we nog niets van gehoord.
Terwijl we de laatste dingen aan het inpakken zijn zakt ineens de fifth wheel door 1 poot. Twee problemen. Het ene probleem was dat het een hels karwei was om hem weer aan de truck te koppelen (uiteindelijk wel gelukt) en ten tweede kwamen we er na vele telefoontje achter dat niemand de poot op voorraad heeft en dat het onderdeel uit Amerika moet komen. Kan een paar dagen tot een paar weken duren. Gelukkig is Pat handig en creatief in oplossingen dus even op pad voor een zware krik waar we de fifth wheel op kunnen zetten bij de volgende camping en weer door. Het opzetten van de fifth wheel neemt nu wat meer tijd in beslag, maar hij staat. Ondertussen kwam ik met het briljante idee om het onderdeel te bestellen en op te sturen naar Deb (ken ik nog uit Maryland). Ze woont op de route naar huis en we hadden al besloten om haar met een bezoekje te verrassen. Onderdeel is besteld en zal binnen 5 dagen bezorgd worden. Grappig dat ik haar nu voor de tweede keer ga zien maar nu met het hele gezin. Door het kleine oponthoud was de dag voor het grootste deel weer voorbij voordat we op de camping waren. Glacier National Park Canada zat er niet meer in. De eigenaar gaf ons de tip om het Revelstoke National park te bezoeken. Daar hebben we geen spijt van gehad. De berg was afgesloten voor verkeer na 12 km maar je kon wel hiken naar de sneeuw. Er bleek nog 2 meter sneeuw te liggen. 6 km afstand met een klim van 600 meter. Zo dat heb ik geweten. Ik heb al geen conditie maar na drie jaar Amerika en je dagelijks verplaatsen met de auto blijft er nada niets van wat er eventueel nog zijn geweest over….maar ik kwam boven. Niet helemaal trouwens, want we kwamen onderweg twee parkwachters tegen. Ze vertelde ons dat ze beren hadden gezien naast de verharde weg. Als we het trail door de bergen zouden volgen, zouden we de sneeuw zien (nog 40 min klimmen). Als we zouden afdalen langs de weg waarschijnlijk beren. Nou de keus was snel gemaakt. We gaan voor de beren. We liepen nog geen 5 min op de verharde weg toen we een andere parkwachter foto’s zag maken. Daar moest het zijn. Voor het eerst in ons leven een beer in het wild spotten……eng, spannend en erg leuk. Foto camera in de aanslag en zachtjes richting de parkwachter. Verstopt achter wat struiken tegen een boom lag een zwarte beer. Je moest goed kijken maar dat deed hij/zij ook….de beer hield ook ons in de gaten. Na wat foto’s werden we vriendelijk verzocht het dier met rust te laten want het blijven wilde dieren en je weet niet hoe ze uit het niets kunnen reageren. Onder de indruk zijn we doorgelopen en hebben de rest van de route geen beer meer gezien maar het was een geweldige ervaring.
17 juni. Next stop….Nicholson BC. We hebben hier drie nachten geboekt en willen vanuit hier Jasper National Park voor een gedeelte bezoeken en Banff National Park. Maar eerst rijden we met onze fifth wheel door Glacier National Park Canada. We dachten dat we onderweg nog zouden stoppen om een leuke tocht te lopen maar de situatie deed zich niet voor en voor we het wisten waren we al op plaats van bestemming. Een prachtige camping. Eco ranche in Golden (Nickolson). Een prachtige plek tussen de bergen in de bossen. Een bijna lege camping met alle faciliteiten (behalve goed internet….yessss). Dat wordt genieten de komende dagen. We besluiten de middag een beetje lokaal door te brengen. Een wasje…drie wasjes om eerlijk te zijn, een mooie hike langs een rivier, waterval en door bossen en een heerlijke BBQ (spare ribs).
’s Avond lekker om het vuurtje (tot het gaat regenen) en spelletjes. Heerlijk geen internet…zijn de kinderen nog ergens anders voor te porren. De kinderen genieten en we spreken af dat we de komende dagen de telefoons inleveren en ons focussen op dingen met elkaar doen. Alleen om foto’s te maken in de parken mogen ze de telefoon meenemen. Het kost wat gemopper maar uiteindelijk stemmen ze allemaal in.
18 juni. Vaderdag. De kinderen maken ontbijt op bed en verwennen papa met zijn koffiebonen. Pat was blij met alle aandacht. Na het ontbijt op weg naar Banff National Park. We komen eerst door Yoho National Park. We lopen een trail naar een waterval, kijken naar treinen die zich door de bergen manoeuvreren en slenteren even door het stadje Banff. Op de terug weg naar Lake Moraine. Een prachtig lake bij het beroemde Lake Louise. Lake Louise is blijkbaar het meest gefotografeerde meer ter wereld. Bij Lake Louise is het zo druk dat we besluiten om dat de volgende dag te doen. Ze adviseren het lake voor 09.00 uur of na 19.00 uur te bezoeken vanwege de drukte. Ik moet eerlijk zeggen, dat als het zo druk is, ik het eigenlijk al niet meer leuk vind maar aan de andere kant zal het wel zo mooi zijn dat we het gezien moeten hebben. Keuzes, keuzes , keuzes…..Lake Moraine was prachtig. Prachtig blauw water, besneeuwde toppen van the Rocky Mountains, adembenemend uitzicht. Het was heerlijk om rond te wandelen en te genieten van de prachtige natuur. Zijn wij toch wat sneu met De Veluwe.
Na een heerlijk dagje buiten een goed bord eten, vuurtje, marshmallows en weer gezellig spelletjes totdat het te koud werd om buiten te zitten. Hier kan ik nou echt van genieten….. Family time….
19 juni. Lekker uitgeslapen en tegen 11.00 uur op pad naar Lake Louise. Een prachtig lake maar niet meer of minder mooi dan het lake van gisteren. Wat wel heel bijzonder is, is de hike naar het theehuisje op de gletsjer. Een trail van 5,6 km. De eerst twee kilometer zijn langs het prachtige meer. De laatste 3.6 km zijn de bergen in, over rotsen, door bossen, door de sneeuw, door de gletser…..we kwamen op plekken waar de lawine tot voor kort nog een mega ravage had achtergelaten. We zien van de hoge besneeuwde toppen een kleine lawine naar beneden komen. Een onbeschrijfelijk mooie trip. Het was bikkelen vooral het laatste 1,5 uur maar dan bereik je ver van alles en iedereen een klein houten cottage waar je in de zomer wat kunt drinken en eten. Je kunt er alleen met cash betalen. Aan het begin van het seizoen worden door de helikoper de benodigdheden geleverd en alles wat ze de rest van het seizoen tekort komen wordt lopend gebracht. Het personeel slaapt in een houten huisje naast het theehuis. Echt een toplocatie waar het eten en drinken 10 keer zo goed smaakt en proeft omdat je er een flinke trip voor hebt moeten maken. Glijdend en wandelend weer terug om op tijd de bus te halen die ons naar de auto bracht. We hebben al veel moois gezien en gedaan maar dit spant de kroon.
20 juni. Het moment is daar …..we moeten aan de terugreis gaan denken. We zijn nog zo’n 40 uur van huis en hebben dus nog wel wat miles te gaan. We gaan niet in een rechte streep naar huis want ook in de laatste 2 weken staan er nog wat stops op het lijstje. Vandaag Glacier National park USA. We verlaten het prachtige Canada….wat een mooi land. Hier zou ik nog wel eens terug willen. Er is nog zoveel te zien. Over een paar jaar misschien….even sparen. Een route van 5,5 uur door de bergen van Canada en Montana (USA). Bij de grens moesten we nog even het per ongeluk meegenomen hout terug brengen naar Canada….te voet. Daarna weer vrolijk verder. We zijn gestrand in het plaatsje Whitefish. Een leuk stadje met gezellige winkeltjes, restaurantjes en een prachtig meer met een strandje. Eindelijk mooi weer. 24 graden. Ik was wel toe aan wat warmer weer. Nadat we de kasten en koelkast weer hadden gevuld zijn we lekker naar het strand gegaan met koelbox en eten. Lam en zalm op de BBQ en de kids zwemmen.



  • 21 Juni 2017 - 10:46

    Hennie En Ans:

    Wat fijn dat jullie zo genieten.
    Ikj kijk erg uit naar eind juli, nog nooit geen last ervan gehad dat jullie zo ver weg zijn, begint nu te komen, misschien omdat het einde in zicht is
    Groeten en een dikke kus xxxxxx

  • 21 Juni 2017 - 12:57

    Tine Jos:

    hallo hallo allemaal
    Verslag weer gelezen. Zijn weer op de hoogte en hebben
    weer genoten.
    Een prachtige reis om nooit te vergeten.
    Nu een goede reis terug.
    Liefs uit Den Dungen

  • 22 Juni 2017 - 13:51

    Monique:

    Gaaf he een beer spotten! Wat voel je je dan klein en nederig.

    Lachen... wij zij ook bij Eco ranche in Golden (Nickolson) geweest. Daar kun je idd wassen. We hebben daar een gigantisch grote specht gezien.

    Geniet nog verder van Amerika!

    Dikkek zoen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Wichita Falls

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

30 Juli 2017

Naar HUIS

02 Juli 2017

Weer thuis

21 Juni 2017

Canada

16 Juni 2017

Eindelijk in Canada

12 Juni 2017

Weer op pad
Fam

Sinds 6 augustus 2014 zijn we met ons gezin naar Wichita Falls Texas USA verhuist. De komende drie jaar kun je onze dagelijkse beslommeringen, avonturen, belevenissen volgen.

Actief sinds 17 Aug. 2014
Verslag gelezen: 415
Totaal aantal bezoekers 159833

Voorgaande reizen:

17 Augustus 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: