Texas, New Mexico, Arizona, Utah

Terwijl we nog nagenieten van een prachtige avond staan we de volgende ochtend al weer vroeg de caravan in te pakken. Onze laatste trip met z’n zessen door the USA. Het doel is Alaska, maar alleen wanneer we onze caravan kunnen verkopen. Helaas is dat tot nu toe niet meer gelukt. Dit mag zeker de pret niet drukken. We gaan zes weken genieten en zien wel hoe ver we komen. Opa Jos en Oma Tine worden door de ouders van Patrick naar Dallas gebracht. Zij vliegen alweer naar huis. Opa Hennie en oma Ans blijven nog lekker een paar weken in Texas en genieten van ons heerlijke huis, het mooie weer en de mooie plekken die Texas te bieden heeft. Onze trip start iets later omdat we de afgelopen dagen veel noodweer hebben gehad en we de fifth wheel pas donderdagmiddag hebben kunnen halen. Gelukkig hoef ik alleen maar in te pakken want mijn huis wordt door Oma Ans gepoetst. Wat een luxe. Scheelt een hoop stress.
Het doel van onze eerste dag was Santa Rosa in New Mexico…We rijden rond 11.10 rijden we de straat uit. Bij het tweede stoplicht remt Pat te laat en schuiven we door rood…nog net op tijd kunnen we een auto ontwijken die natuurlijk enorm schrikt en ons een middelvinger opsteekt. Dan draait hij om en komt achter ons aan om Pat vervolgens de huid vol te schelden….Nou dat begint lekker. Verder verloopt de dag gelukkig zonder problemen. De kids maken elkaar pas een half uur voor Santa Rosa af de timing en planning was perfect voor vandaag. Santa Rosa Lake state park. Compleet in de middle of nowhere aan een prachtig meer. Het kost even wat tijd en moeite om de Fifth Wheel in het laatste plekje op de camping te manoeuvreren maar we staan. Lekker potje koken, een korte hike naar het meer en daarna lekker wat lezen en voldaan naar bed. Morgen richting Page (Arizona)…..
21 mei….Weer een lange dag voor de boeg. We hebben besloten de Grand Canyon aan de noord kant te bezoeken. We komen tot aan Tuba City (Arizona). Achter the Quality in hebben ze voor ons nog een prachtig plekje. Onderweg komen we erachter dat een camping zoeken aan deze kant van de Canyon niet mee gaat vallen. Alles zit vol. Ook beseffen we ons dat het Memorial weekend is. Het eerste weekend dat de Amerikaan er weer met de RV erop uit gaat. Shoot en dan willen wij in San Fransico zijn. EHHHH misschien toch maar wat gaan reserveren. Pat drinkt met Janneke samen een borreltje op het behalen van haar highschool diploma en daarna op tijd naar bed. Pat vindt met Tijn nog een camping, 1,5 uur van the north rim. Maar gauw boeken.
22 mei…De camping is geboekt (Crazy Horse, Kanab, Utah) en we rijden vandaag maar drie uurtje…dus heerlijk op het gemakje. De route naar Kanab is echt ongelooflijk mooi. We stoppen regelmatig om foto’s te maken. Wat s is de natuur hier toch weer adembenemend mooi. We settelen ons op een eenvoudige camping maar we hebben ons eigen huis op wielen dus we komen niets te kort. We rijden nog even een Canyon in om voor het eten nog even te genieten van de natuur. ‘s Avond nog een potje kaarten en een nieuwe route uit stippelen. San Fransico is maandag weer toegangelijk.
Morgen maar eens gaan bellen of er nog ergens een plekje is om te kamperen de komende dagen.
23 mei. Vandaag staat The Grand Canyon op het programma. Het is een rit van 1.5 uur om er te komen. De route ernaar toe was echt geweldig maar de Canyon aan the North Rim is adembenemend mooi. We hebben de Grand Canyon gezien vanaf de South in 2007 maar deze kant was echt veel mooier. Zo blij dat we wat extra miles hebben gereden om deze kant te bewonderen. Omdat Tijn zijn enkel heeft gekneusd waren we niet in staat om een mooie hike te lopen maar voor de gemiddelde Amerikaan is naar de meeste mooie plekken altijd een scenic route….lekker met de auto en een klein stukje lopen….lol. Omdat we pas na het weekend in San Francisco willen en kunnen zijn (vanwege memorial weekend) moeten we wat vertragen. De komende dagen gaan we op pad naar Las vegas, Death Valley en Yosemity.