Verjaardag Tijn - Reisverslag uit Wichita Falls, Verenigde Staten van Fam Musters - WaarBenJij.nu Verjaardag Tijn - Reisverslag uit Wichita Falls, Verenigde Staten van Fam Musters - WaarBenJij.nu

Verjaardag Tijn

Door: Anke Musters

Blijf op de hoogte en volg Fam

15 September 2014 | Verenigde Staten, Wichita Falls

Weer een week overleefd. Met ups en downs maar ik ga ervan uit dat alles goed komt. Gijs en Marijn zijn blij met hun privileges. Twee keer op een dag extra snacken. Time-out momenten om even te ontsnappen aan de lange dagen en de leerkrachten lijken meer rekening te houden met mijn mannetjes. Ze hebben de week goed afgesloten. Ik kreeg zelfs een hug van de counselor toen ik op school kwam om iets af te geven....het moet niet gekker worden. Heel lief natuurlijk maar daar moet ik als nuchtere Hollander toch even aan wennen.
Janneke heeft het nog steeds zo moeilijk. Het Engels wat ze nu volgt is weer veel te gemakkelijk en de bij populatie jongeren lijkt ze ook geen aansluiting te vinden. Ze geeft aan dat het wat meer gedrags--moeilijke jongeren zijn. Zit ons brave Janneke dan met haar goed fatsoen....
Vrijdag is ze ziek thuis gebleven met een flinke oorontsteking. Omdat dit de tweede keer was in een korte tijd was een bezoekje aan de huisarts wel nodig. Ze had heel veel pijn en het voelde alsof 1 kant van haar gezicht helemaal dik was.
Het bezoekje aan de huisarts heeft me ongeveer driekwart van de dag gekost. Ik belde om 7.45 naar de basis waar wij onze zorg kunnen halen voor een afspraak. We waren niet te vinden in het systeem. Na een half uur zoeken in het systeem was daar Janneke Musters...YES. Ik zou terug gebeld worden door de nurse (binnen 2 uur). 11.00 nog niets gehoord. Nog maar even bellen. Janneke Musters....nee staat niet in het systeem. Half uur later.....Janneke Musters gevonden. Top kan ik dan nu een afspraak maken. Nurse zou me zo terug bellen. 12.00 nog niemand gesproken. Maar weer even bellen. Janneke Musters staat niet in het systeem............JAWELLLLLLLLLL! Oke na veel aandringen mocht ik komen om 13.00. Gelukkig....Janneke had ondertussen zoveel pijn dat de ibropufen ook bijna niet meer hielp. Aangekomen op de basis was er geen afspraak in het systeem te vinden en de nurse wist nergens van. Of we even wilde wachten.....natuurlijk. Na een klein half uur kwamen ze zich verontschuldigen. Wanneer alle afspraken waren geweest kon de nurse Janneke zien. Wachttijd 2 uur.......WAT?????
Oke nu heb ik erg genoeg van. Ondertussen had ik Patrick al gesproken en in de stad was een family health clinic waar je zo terecht kon. Zelf betalen maar dan word je snel geholpen. We kunnen het geld later van de verzekering terug krijgen. Na nog wat discussie met de receptie zijn we snel naar de stad gereden. Daar aangekomen werden we vriendelijk ontvangen. Na het invullen van een elektronische vragenlijst (ongeveer 30 min) waren we dan eindelijk aan de beurt.
Een hele vriendelijke arts zag meteen een flinke ontsteking en gaf haar een antibiotica en druppels mee. 2 weken niet zwemmen was het advies.
140 dollar verder heeft het meiske eindelijk haar medicijnen en kan het herstel beginnen. Thuis gekomen barst ze in tranen uit. Ze heeft z'on pijn gehad maar heeft zich al die tijd groot gehouden.....mijn kanjer.
Zaterdag...FEEST....Tijn jarig. Alweer 13 jaar. Elke jaar blijft weer bijzonder. We kijken naar hem en zien een stoere gezonde vent. Geweldig. Tijn had 1 wens een drone....gelukkig heb ik die last minut nog op de kop kunnen tikken. Niet verwacht dus het enthousiasme was groot. Ondanks de vele kilometers van elkaar vandaan heeft heel Nederland aan hem gedacht. Van het hockeyteam wat voor hem heeft gezongen in de kleedkamer tot berichtjes via facebook, whatsapp en natuurlijk kaartjes.
Tijn genoot zichtbaar maar pinkte af en toe ook even een traantje weg. Om 12 uur gebak met koffie. Fenna en de kinderen kwamen natuurlijk even mee feesten. 's Avonds gezellig met z'n allen uiteten bij de Texas Roadhouse. Hier hebben ze de lekkerste steaks. Wanneer je jarig bent wordt je in het zonnetje gezet. Je mag op een zadel zitten en ze schreeuwen wat jells door de zaak. Erg grappig...voor kinderen dan.....ik kan het missen als kiespijn.
Tijdens het eten wordt Fenna onwel en besluiten we om haar naar huis te brengen. Onderweg valt ze flauw en besluit Patrick maar meteen naar de eerste hulp te rijden. Daar aangekomen moet Pat even melden dat hij een vrouw bij zich heeft die is flauwgevallen maar dan komen ze toch in actie. Wanneer ik in het ziekenhuis arriveer met de kinderen besluiten we dat Patrick toch met de kinderen naar het ijshockey gaat en ik in het ziekenhuis blijf bij Fenna. Na twee uur wachten mag ik eindelijk bij haar. Ze kunnen niets vinden ze mag mee naar huis. Omdat ze zich helemaal niet goed voelt blijft het hele gezin bij ons slapen. Fenna is nog steeds niet fit en de oorzaak van haar flauwvallen is nog steeds niet duidelijk. Hopelijk wordt ze snel beter.
Vandaag allemaal weer naar school. Janneke heeft een project voor Spaans wat ze moet presenteren. Helaas komt ze niet aan de beurt maar als ze haar project vergelijkt met haar voorgangers dan moet dit een dikke A+ worden. Zou fijn voor haar zijn. Zwemmen zit er de komende weken niet in dus het achtste uur blijft ze nu op school om huiswerk te maken. Heerlijk heeft ze ook wat meer vrije tijd.


  • 16 September 2014 - 11:15

    André:

    Vervelen doe je je in elk geval niet..... Wat weer onbegrijpelijke gebeurtenissen. Wat een andere wereld.
    Succes deze week maar weer.
    Lieve groeten voor jullie allemaal,
    André


  • 16 September 2014 - 19:39

    Paul Daan Jop Lot Nik:

    Lieve familie,

    Wat heftig weer allemaal. Wat leven we toch mee met Jans, konden we maar iets voor haar doen. Fijn dat ze nu geholpen is met medicijnen en wat meer vrije tijd heeft. En dan 'onze' Tijn, wat is het toch een knappe vent, zo in zijn witte blouse! Wow! Houd hem maar goed in de gaten;-)
    Ook fijn dat Gijs en Marijn nu wat meer begrip krijgen op school, gelukkig maar!
    En hoe gaat het met mama? Papa vermaakt zich waarschijnlijk opperbest, maar mama? Erg druk met halen, brengen, etc. dus geen tijd om je al te eenzaam te voelen?
    We missen jullie! Maar ook hier is het druk, dus dat scheelt;-)

    Dikke kus!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Wichita Falls

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

30 Juli 2017

Naar HUIS

02 Juli 2017

Weer thuis

21 Juni 2017

Canada

16 Juni 2017

Eindelijk in Canada

12 Juni 2017

Weer op pad
Fam

Sinds 6 augustus 2014 zijn we met ons gezin naar Wichita Falls Texas USA verhuist. De komende drie jaar kun je onze dagelijkse beslommeringen, avonturen, belevenissen volgen.

Actief sinds 17 Aug. 2014
Verslag gelezen: 625
Totaal aantal bezoekers 159854

Voorgaande reizen:

17 Augustus 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: