Kerst - Reisverslag uit Wichita Falls, Verenigde Staten van Fam Musters - WaarBenJij.nu Kerst - Reisverslag uit Wichita Falls, Verenigde Staten van Fam Musters - WaarBenJij.nu

Kerst

Door: Anke Musters

Blijf op de hoogte en volg Fam

14 December 2015 | Verenigde Staten, Wichita Falls

Nog 11 dagen voor kerst. De straten van de stad zijn versiert met duizenden lichtjes. De winkels zijn langer open en iedereen is druk met het kopen van cadeautjes voor iedereen die ze liefhebben. Een erg gezellige tijd in de USA.

Weer een stukje geschiedenis.

Santa Claus
Hij is de versmelting van de Britse ‘Father Christmas’, de Nederlandse ‘Sinterklaas’ (men hoort dit nog duidelijk in ‘Santa Claus’) en de Scandinavische “Vadertje Winter”. Bij deze laatste komt de associatie met de arrenslee en rendieren vandaan. Hij heeft zijn bisschoppelijk (Sinterklaas) voorkomen geruild voor de kerstmuts in de 19de eeuw. De Santa die ze nu kennen, is vooral door de Coca-Cola reclame, uit 1931, bekend geworden. In die tijd was Coca Cola een zomerdrankje en een ontwerper werd gevraagd om een advertentie te maken, zodat het zwarte goedje ook in de winter verkocht ging worden. Santa Claus wordt afgebeeld als een vriendelijke, volslanke man met rode jas en muts. Op kerstavond vliegt hij met zijn slee en 8 rendieren van huis tot huis. Hij komt door de schouw naar binnen, drinkt het glas melk dat de kinderen hebben klaargezet en eet van de koekjes (vandaar dat hij overgewicht heeft!) Het speelgoed dat hij in zijn grote zak draagt, werd gemaakt door de elfjes (zijn trouwe helpers). Tegen de ochtend keert hij naar de Noordpool terug.
Het kerstdiner is een familiegebeuren en wordt voornamelijk thuis gevierd (terwijl men voor Thanksgiving meer reist naar ouders, grootouders of andere familieleden). Traditioneel staat er kalkoen, ham of eend op tafel, maar er zijn ook regionale specialiteiten. Als desserts serveert men graag ‘pumpkin pie’ (pompoentaart) of ‘mince pie’ (fruittaartje), maar ook hier kan dit sterk variëren van streek tot streek.

Het meest bijzondere maar tevens ook het meest pijnlijke is de honderden acties die de stad houdt voor kinderen en families die met kerst geen lekker eten en cadeautjes onder de kerstboom hebben. Er is zoveel armoede en leed en dat wordt in deze tijd van het jaar weer eens extra zichtbaar. Bij de grote winkelketens staan boxen waarin je cadeautjes kunt achterlaten voor kinderen uit de arme wijken.
De autobedrijven en de brandweer verzamelen geld, fietsen en cadeautjes.
Een speelgoedfabriek doneert zakken voor speelgoed aan de actie Angel tree...de wensen van de kinderen zoals bij CASA worden vervuld.
De lokale radiozender vraagt luisteraars om families aan te dragen die een steuntje in de rug nodig hebben en de kerken staan klaar voor iedereen in nood.
Afgelopen vrijdag zat ik met de kinderen in de auto en werd er een verhaal voorgelezen op de radio.
Jong meisje van 19 jaar verliest drie maanden geleden haar moeder. Heeft geen familie en komt samen met haar tweeling broertje en zusje (9 jaar) bij een vriendin van haar moeder terecht. Alles is hun afgenomen. Het ouderlijk huis en zelfs alle persoonlijke bezittingen; kleding, speelgoed foto's e.d.
Een collega vertelt hoe bijzonder sterk dit meisje is en alles opzij zet om haar broertje en zusje alles te geven wat in haar vermogen ligt. Ze klaagt nooit, werkt 12/13 per dag met een lach op haar gezicht.
het meisje wordt overladen met giftcards en geld om kerst 2015 bijzonder te maken voor zichzelf en haar broertje en zusje.
Het is stil in de auto, we pinken allemaal een traantje weg. Zoveel leed en dit is nog maar 1 verhaal. Marijn verbreekt de stilte en met een brok in zijn keel zegt hij: "dit is wel heel zielig mama...."

Zaterdagavond rijden we door de stad...we bezoeken de rijkste wijk van de stad waar voor duizenden dollars de huizen zijn verlicht met kerstlampjes en decoraties. Waar de rijke mensen aan elkaar willen laten zien dat zij het beter, mooier en grootser aanpakken dan de buren. Je kunt voor 5 dollar met een treintje door de wijk om langs alle huizen te rijden. Je kunt voor 25 dollar huizen bezichtigen (dus even in de keuken kijken).......leuke invulling van de avond maar als je dan terug denkt aan het dat meisje wat alles kwijt is, aan de kinderen in de armen wijken, aan de kinderen die uit huis geplaatst zijn....dan wordt het verschil tussen arm en rijk hier in de stad weer even extra belicht. Goed om even bij stil te staan.Toch gaan ook wij weer over op de orde van de dag. Natuurlijk koop ik cadeautjes voor mijn kindjes waarmee ik lees en voor mijn "tweede dochter", natuurlijk gooi ik een cadeautje in de box bij de Wallmart.....
Natuurlijk hoop je dat verschil te maken maar na de kerst is het leven voor deze mensen weer zwaar en zien ze vaak geen licht aan het eind van de tunnel, Dat verschil kunnen we dan niet maken en dat is pijnlijk.

Voor ons nadert de kerstvakantie....
Janneke heeft dinsdag haar laatste semester examen en kan dan hopelijk van een welverdiende vakantie genieten.....en wij ook....
Tijn begint aan zijn toetsen maar tot nu toe zie ik weinig geploeter boven boeken, geen zweet op het voorhoofd en lijkt hij zich ook weinig zorgen te maken....misschien moet ik me dat wel doen....ik wacht af.
Gijs en Marijn sluiten het semester af maar zonder toetsen...ook niet nodig natuurlijk.....ze hebben toch allemaal B en A's.....eitje.
Marijn moet morgen nog wel nablijven voor een D-Hall....straf omdat hij .....geen idee ......het verhaal was me niet duidelijk...maar even een mailtje naar de juf om het volledige verhaal boven te krijgen. Heerlijk..lekker een extra ritje naar de school....grrrrrr
Patrick sluit dit jaar af met een onderscheiding omdat hij 20 jaar in dienst is als officier. Tijdens het kerstdiner afgelopen vrijdag kreeg hij een speldje en oorkonde. Het kwam als een complete verrassing...haha..schuift niets dus het speldje slingert al ergens in zijn kledingkast.
Ik sluit het jaar voor de vakantie af met mijn leeskindjes. Natuurlijk een klein cadeautje omdat ze zo hard gewerkt hebben....
Een international coffee, een koffie met de vrouwen van Patrick zijn squadron, een ochtend bij de foodbank, koekjes in pakken voor militaire families, een bezoekje aan de vader van mijn CASA dochter, kerstinkopen doen, taxi spelen, basketbalwedstrijd bijwonen van Marijn, kerstfeestje bij onze sponsors, huis poetsen voor de vakantie, fifth wheel inruimen.....
hoeveel dagen en uren zitten er ook alweer in een week.....
Genoeg hoop ik....ik zou er bijna stress van krijgen.

Oh ja Gijs en Marijn zijn ook nog jarig.
En oh ja ik kwam er van de week in de rechtbank achter dat mijn CASA dochter het grootste secreet is wat hier op de aardbol rondloopt omdat dankzij de hulpverlening ze iedereen voor de gek kan houden...inclusief ik zei de gek....grrrrr.
Communicatie en samenwerking daar ontbreekt het hier aan en daar maakt deze lieftallige 16 jarige goed gebruik...sorry misbruik van.
Even een hartig woordje met deze dame spreken.....ik voor haar van alles regelen terwijl ze het niet eens verdient.......

Maar vrijdag sluiten we hier de deuren, gooien we onze mini kerstboom in de sleurhut, cadeautjes , lange broek, korte broek, drank, eten en niet te vergeten onze 4 engeltjes....
Kerst in de zon en oud en nieuw op het strand van Florida. HEERLIJK

Voor alle lieve vrienden, familie en trouwe lezers van mijn blog het volgende.

We missen jullie en hadden graag met vele van jullie de feestdagen willen vieren. Gelukkig weten we dat familie en vrienden blijven en er nog veel feestdagen komen.
Geniet van elkaar.....denk aan anderen die misschien niet gezegend zijn met vrienden en familie in deze donkere dagen.....kijk naar elkaar en vertel elkaar hoe fijn het is om samen te zijn......hef het glas en proost op geluk, liefde, nieuwe dromen en een geweldig, gezond en prachtig 2016

Ons avontuur is op de helft en gelukkig hebben we onze ouders deelgenoot kunnen maken van ons leven in Texas. We kijken uit naar de komst van een goede vriend van ons (Rems) en natuurlijk weer onze ouders. We hebben zin in 2016 en gaan er alles uithalen wat erin zit.

Patrick, Anke, Janneke, Tijn, Gijs en Marijn











  • 14 December 2015 - 08:44

    Yvonne:

    Hoi Anke,
    Je moet er toch echt eens over na gaan denken of je je verhalen niet in boekvorm wilt uitgeven, hahaha, wat kun jij lekker schrijven! Elke keer weer zit ik met tranen van de lach te lezen, maar deze keer weet je me ook tranen te laten krijgen met je mooie laatste woorden van bezinning!
    Geniet van elkaar, hele fijne vakantie in Florida en hou ons op de hoogte!
    Heel veel groetjes aan Patrick, Janneke, Tijn, Gijs en Marijn.
    liefs en geniet van elkaar in deze bijzondere laatste jaren van het jaar en alle goeds voor weer een nieuw avontuur in 2016!
    xx Yvonne en Mark

  • 22 December 2015 - 14:12

    Paul Daan Jop Lot Nik:

    Lieve familie,

    Nu pas tijd gehad om je blog te lezen :-(
    Toch altijd weer fijn, leuk, lief, mooi, ontroerend, verdrietig, maar een mooie manier om op de hoogte te blijven van jullie leven in Texas!
    Geniet van de vakantie en de bijzondere dagen met jullie mooie gezin op een mooie plek!
    X voor iedereen (ja, ook voor Pat, zie hem al blozen;-)

    Missen jullie! Houden van jullie!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Wichita Falls

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

30 Juli 2017

Naar HUIS

02 Juli 2017

Weer thuis

21 Juni 2017

Canada

16 Juni 2017

Eindelijk in Canada

12 Juni 2017

Weer op pad
Fam

Sinds 6 augustus 2014 zijn we met ons gezin naar Wichita Falls Texas USA verhuist. De komende drie jaar kun je onze dagelijkse beslommeringen, avonturen, belevenissen volgen.

Actief sinds 17 Aug. 2014
Verslag gelezen: 573
Totaal aantal bezoekers 159836

Voorgaande reizen:

17 Augustus 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: