Het was zo slecht nog niet..... - Reisverslag uit Wichita Falls, Verenigde Staten van Fam Musters - WaarBenJij.nu Het was zo slecht nog niet..... - Reisverslag uit Wichita Falls, Verenigde Staten van Fam Musters - WaarBenJij.nu

Het was zo slecht nog niet.....

Door: Ane Musters

Blijf op de hoogte en volg Fam

07 September 2014 | Verenigde Staten, Wichita Falls

Een korte week vanwege Labourday. Vrijdag riepen Gijs en Marijn: "we hebben zoveel zin in vandaag". Ik fleurde al helemaal op: "oh ja wat is er dan"?
"Nou is het bijna weekend".....oke dat is duidelijk.
Een week zonder echt vervelende dingen. De jongens lijken hun draai wel wat te vinden. Tijn blijft het geweldig vinden maar krijgt wel moeite met het zich niet houden aan de dresscode. Dinsdagochtend werd ik al gebeld dat ik andere kleding moest komen brengen....De print op zijn blouse was te groot. Ze hadden Tijn in een groene polo gepropt en aan zijn gezicht kon je aflezen dat hij zich daar helemaal niet happy in voelde. Nog even de discussie aangegaan met wat er nu wel niet mag.....conclusie: nieuwe garderobe aanschaffen.....bijzonder: geld uitgeven aan kleding die je niet mooi vindt, zelfs afschuwelijk en zeker weet dat je die nooit in Nederland zal dragen.
Dus even op pad geweest en 2 Blousejes gekocht die nog enigszins in het modebeeld van Tijn passen.
Gijs en Marijn lopen elkaar op school wat in de weg...moeten steeds samenwerken en dat is echt niet hun beste kwaliteit....dus komende dinsdag maar even een gesprekje met alle leerkrachten.
Hoe ga je om met een tweeling (in dit geval Gijs en Marijn) en hoe hou je ze gemotiveerd. Ben benieuwd!
Janneke heeft het nog steeds erg moeilijk. De Engelse juf blijft haar overladen met opdrachten die ze niet snapt. De hoeveelheid is voor het meiske niet te behappen en de leerkracht snapt niet dat Engels niet haar eerste taal is maar haar tweede. Ook maar even een gesprekje met de Engelse juf en de counselor. Wat kun/mag je van een Nederlandse student verwachten..... haha kijken of ik mijn gebrekkige Engels ze nog wat wijs kan maken.
Om het allemaal wat dragelijker te maken hebben we Janneke bijna moeten verplichten om een middag haar huiswerk te laten voor wat het is. Ze is samen met Tirza (Nederlands meisje) lekker wezen shoppen in het winkelcentrum. Daarna een hapje bij de Nederlanders gegeten en om 22.00 uur kwam ze met een stralend gezicht het huis in....."het was leuk mama".
Vandaag dan natuurlijk weer hard aan de studie maar maar na een leuke dag zijn de hobbels die je moet nemen ook minder bedreigend.
Voor de goede balans gaat ze vanmiddag ook weer even een uurtje of 2 naar Tirza om te chillen en gaan ze haar helpen met Engels.
We zetten gewoon alle hulptroepen in en dan moet het lukken toch?
Vrijdagavond hadden wij ons welkomstfeestje bij de SNR (DE BAAS van het clubje).
Janneke ging oppassen bij Fenna en Rick en Tijn paste op Gijs en Marijn. Een uitdaging maar ze hebben het perfect gedaan. Geen telefoontje gehad dat ze elkaar in de haren vlogen en bij thuiskomst stond het huis er ook nog. Het beeld van home-alone kon van mijn netvlies af....PFFFFF.
Leuk feestje, gezellig borreltje en even alle Nederlanders kunnen ontmoeten.
Zaterdag een dagje rommelen in huis en boodschappen doen.
Gijs was met Lara naar haar paard-rij -wedstrijd waar het meiske even 4 prijzen in de wacht sleept.
Om 20.30 kregen we verwacht bezoek uit Nederland. Een vriend die voor werk in Houston was kwam met een collega even gezellig een avondje bijkletsen. Natuurlijk mocht een goede steak op de BBQ en een lekker biertje niet ontbreken. Heel gezellig om zo weer even Nederlandse gezelligheid over de vloer te hebben. Hotel Musters heeft zijn diensten bewezen en het is positief ontvangen.
Vandaag rijden de mannen weer even terug naar Houston (6 uurtjes) om maandag weer aan het werk te kunnen.
Tijn is na de hele ochtend huiswerk te hebben gemaakt bij Rick American Football aan het kijken en Marijn is bij een vriendjes spelen. Tijd om even de week te overdenken. Het was zo slecht nog niet......
Helaas hebben we wel een super feestje van mijn broer en zijn vrouw moeten missen. 12,5 jaar getrouwd en 25 jaar bij elkaar. Dat is zeker een feestje waard. Dan is de afstand weer heel ver. Gelukkig hebben we ze net life op de skype even kunnen zien en spreken. Ze hadden een mooie dag gehad.

  • 07 September 2014 - 20:41

    Paul Daan Jop Lot Nik:

    Fijn om jullie net gezien te hebben en om te lezen dat er positieve ontwikkelingen zijn! We hebben jullie gisteren ook erg gemist, maar ach, het is alweer voorbij en onze band blijft, waar ook ter wereld we zijn!
    Dikke kus! X

  • 07 September 2014 - 20:42

    Oma En Opa Musters:

    Hallo allerliefsten.

    Blij te horen dat Janneke een fijne middag heeft gehad, doet ons goed. Verder komt alles goed op de rails, is jullie ook wel toevertrouwd.

    Dikke kus,xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

  • 07 September 2014 - 20:42

    Oma En Opa Musters:

    Hallo allerliefsten.

    Blij te horen dat Janneke een fijne middag heeft gehad, doet ons goed. Verder komt alles goed op de rails, is jullie ook wel toevertrouwd.

    Dikke kus,xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

  • 07 September 2014 - 20:43

    Andre:

    Keek elke dag rijkhalzend uit naar je verslag. "Geen bericht, goed bericht!" dacht ik dan maar. Geen reden om energie-vretende sores van je af te schrijven. Dan was voor mij een positief signaal. Toch weer een hoop nieuwe gebeurtenissen. Nu weet je waarom ik naturist ben: niks "dress to impress"! Alhoewel op school enig textiel wel de voorkeur heeft van het MT......

  • 08 September 2014 - 14:31

    Ali:

    Lieve Anke en familie,

    Het lukte eerst niet goed jullie reisverslag te vinden ,maar nu dus gelukkig wel.Mooi om zo met jullie mee te kunnen (be)leven Wat een indrukken en belevenissen en natuurlijk veel emoties. Heftig bij tijden, maar over een poosje zit iedereen hopelijk in het nieuwe "systeem"en komt de tijd van positieve beleving. Voor jou als moeder is het ook topsport lijkt me , maar een kanjer als jij zal het ook deze keer weer lukken om met elkaar er wat moois van te maken! Mooie foto's , die brede schouders staan Tijn goed! Past ook mooi bij die grote wagen, cooooool!
    Dikke kus van Ali

  • 10 September 2014 - 02:12

    Fenna:

    Lieve Anke, ik doe het ff zo, ook al kan ik even de hoek om lopen en binnenvallen. Wat leuk dat je dit zo bijhoudt. Voor je vrienden en familie maar ook voor jezelf. Ik heb zelfs een traan moeten laten toen ik sommige dingen las. Ik snap zo goed hoe je voelt. Het is heel dubbel want aan de ene kant is het geweldig om mee te maken maar aan de andere kant, het is zoooooo anders en het is zo wennen! Zeker voor de kinderen. En als je kids niet happy zijn ben jij het ook niet! Ik weet er alles van. Gelukkig hebben ze iets aan elkaar en je weet, zij, en jullie, zijn altijd welkom. Ik voel ontzettend met je mee en ik zal mijn deur altijd open hebben! de achterdeur ook, zoals wij in Brabant gewend zijn, hahahaha! En ik zal hem ook zeker regelmatig nodig hebben bij jou, die achterdeur, omdat ik me ook nog regelmatig zo voel hoor! Ik ben heel erg blij dat jullie er zijn, het voelt goed en gezellig!

    Alles komt goed!

    Dikke knuffel,
    liefs Fennaxxx

  • 10 September 2014 - 09:59

    Martha:

    hoi Anke,
    Alles wat wij hier zo gewoon vinden en gewoon doen, is bij jullie anders. Dingen waar je niet eens bij stil staat. Dat brengt je soms uit balans. Niet gek natuurlijk. Intussen kabbelt het leven hier op dezelfde wijze voort terwijl het bij jullie regelmatig op zijn kop staat. En toch worden een aantal nieuwe dingen bij jullie ook weer wat normaler. Prachtig om dit proces te volgen en mee te genieten van dit geweldige avontuur. Hou je haaks! liefs van ons

  • 18 September 2014 - 22:39

    Stefan:

    Hey Ank/Pat: nogmaals dank voor de gezellige ouderwetse brabantse gastvrijheid en gezelligheid de 6e en 7e september! We hebben beiden genoten, ondanks 5-6u sturen tussen die maffe cowboys! Hoop dat ik bij mn volgende USA trip weer langs mag komen! Take care!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Wichita Falls

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

30 Juli 2017

Naar HUIS

02 Juli 2017

Weer thuis

21 Juni 2017

Canada

16 Juni 2017

Eindelijk in Canada

12 Juni 2017

Weer op pad
Fam

Sinds 6 augustus 2014 zijn we met ons gezin naar Wichita Falls Texas USA verhuist. De komende drie jaar kun je onze dagelijkse beslommeringen, avonturen, belevenissen volgen.

Actief sinds 17 Aug. 2014
Verslag gelezen: 692
Totaal aantal bezoekers 159873

Voorgaande reizen:

17 Augustus 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: