De laatste loodjes zitten erop

De laatste loodjes zitten erop.
Voor school:
Na de STAAR test wordt er hier in het onderwijs niet veel meer gedaan. 6 lange weken van niets doen. Sommige leerkrachten bereiden de kinderen vast een beetje voor op het nieuwe jaar maar dat gaat dan in een slakkengang. Vooral Tijn heeft hier veel last van gehad.....hij kan de films die hij de afgelopen weken heeft gekeken niet meer geteld krijgen.
Hij heeft wel al zijn STAAR testen gehaald. Wiskunde heeft hij het beste gemaakt....en de school dacht dat hij het pre AP (hoger niveau) Wiskunde niet aan zou kunnen....gelukkig dat er ook nog moeders met doorzettingsvermogen zijn......
Gisteren om half 12 ging voor Tijn de bel. Ze mochten niet met z'n allen de school uitrennen, ze mochten ook niet de laatste dag van school out of dresscode .....overal stonden sancties op.......in de film lijkt het toch school wel veel leuker.........Tijn Patrick en ik zijn nog even als afsluiting gaan lunchen dat was gezellig. Tijn kan terug kijken op een leuk jaar middle school. Hij heeft zin in Rider High. De meeste van zijn vrienden gaan ook......MAAR NU EERST NAAR NEDERLAND.
Voor Gijs en Marijn eindigde de dag gisteren om 13.00 uur. Ook zij hebben zich door de laatste weken heen gesleept al moet ik zeggen dat ze de laatste week wel voor dingen gedaan hebben. Schoolreisje MEDIEVEL TIMES (een show in Dallas met ridders). Het was geweldig als de kinderen moet geloven. Vooral de kip die op je bord gegooid worden was TOP......er zal eens niet gegeten worden...
Ze hebben film gekeken, naar de bowling geweest en ze hebben buiten gespeeld. 1,5 uur....het moet niet gekker worden. Een heel jaar mogen ze nauwelijks buiten spelen en nu 1,5 uur.....en het was verschrikkelijk....38 graden.......haha het is ook nooit goed.
Ze zouden ook nog gaan zwemmen......helaas ging niet door....buiten 34 graden maar het water was nog te koud......tuurlijk.....alsof kinderen daar last van hebben......het was een graad of 25.......ja maar ze zouden wat op kunnen lopen.......oh dat zou nou vervelend zijn.....forget it.
Het is voor Gijs en Marijn geen top jaar geweest maar toch hebben ze er van gemaakt wat er van gemaakt kon worden. Marijn was in tranen....ze waren toegejuicht door alle kinderen van de school. Ze zijn natuurlijk 6th grade (groep 8).....Het besef dat hij vriendjes moest achterlaten en zelfs een aantal juffen die hem het jaar hebben doorgeholpen raakte hem wel......toch een goed teken...was school toch zo slecht nog niet.
Gijs vond het wel prima. Nieuwe start, nieuwe kansen zal hij misschien gedacht hebben.....NU EERST NAAR NEDERLAND.
Het waren rare weken....als ik terug kijk was het een zwaar jaar. Vooral voor de kinderen. Ze hebben heel wat voor hun kiezen gekregen. Vooral het systeem, de regels, de verwachtingen, de manier van leren alles is anders......voor mij de frustratie, het verdriet en de onmacht van de kinderen. Ik geloof wel dat ik heb gedaan wat ik kon. het komende jaar gaat het anders worden...hopelijk voor Gijs en Marijn ook beter. Het lijkt er zelfs op dat TEXAS HISTORY van hun rooster gaat verdwijnen. Het definitieve antwoord hoop ik binnenkort te krijgen. Ze krijgen extra hulp voor hun dyslexie, Engels en ze mogen Nederlands onder schooltijd maken. Leuker kan ik het niet maken......we wachten af.
Deze week ook nog afscheid moeten nemen van Mirjam en haar gezin. Mirjam heeft voor mij het leven hier een heel stuk draaglijker gemaakt. Een spontane, lieve, open, zorgzame meid met een dosis humor en positiviteit.....Er was altijd plaats voor een lach en een traan. Niets was teveel, ze wist voor alles een oplossing. Naast Mirjam staat ook een geweldig gezin. Haar man die ook altijd klaar staat om te helpen en ook met een grote dosis vol humor geen uitdaging uit de weg gaat. Hun dochter waar Janneke het zo goed mee kon vinden. Sven die Janneke elke dag naar school bracht, haar meegenomen heeft naar elk feest en regelmatig haar mee heeft genomen voor een gezellige avond. Hij heeft het leven op school en daarbuiten voor Janneke ook zeker een stuk draaglijker gemaakt. Ze waren ook regelmatig van de partij bij onze wekelijkse borrels. DE BACOLILI ging ook bij Mirjam er goed in. Wat hebben we genoten en wat jammer dat net zij nu moeten gaan vertrekken.
Ze zullen het moeilijk gaan krijgen want zij zouden hier in Wichtita Falls forever willen blijven wonen.....ze voelen zich hier thuis en niet in Nederland. Voor mij onbegrijpelijk maar na 12 jaar zul je het systeem wel snappen en kunnen genieten van het land, het weer, de ruimte en de Amerikanen.
Ik ga ze gelukkig snel opzoeken in Nederland maar wat ga ik ze hier
missen.
Voor de foodbank heb ik gelukkig een nieuwe vrijwilliger. Tonia...ook een Nederlands meisje. leuke meid.......komt goed. Donderdag hebben we voor 10 weken afscheid genomen.......Jim onze "baas" vond het jammer dat we zo lang weg gingen aan de andere kant gaf hij ook eerlijk toe dat de voorraad moest slinken want we hadden veel te hard gewerkt.....haha dat is dan ook wel weer grappig.
Het eerste jaar zit er bijna op......de koffers staan klaar om over een paar uur naar Nederland te vertrekken. Ik heb alles en iedereen zo gemist. Toch kijk ik ook uit naar een nieuwe jaar. Natuurlijk omdat we eerst een mooie reis gaan maken in Amerika...ons huisje op wielen is er klaar voor.
Maar ook naar wat komen gaat.....ik begin het hier te begrijpen en weet mijn wegen om dingen voor elkaar te krijgen. Ik kan misschien zelfs wat aan het werk als tutor.....het komt dus echt allemaal goed.
Bedankt iedereen voor het lezen van mijn verslagen. Ook dat heeft me geholpen om dit jaar soms door te worstelen. Het was mijn uitlaatklep en jullie reacties waren een extra steuntje in de rug.
De komende weken zal het rustig zijn op het blog......alle verhalen kan ik de meeste gewoon vertellen onder het genot van een hapje en/of drankje. We hebben er allemaal heel veel zin in.....jammer dat Patrick er niet bij is maar daardoor kunnen we daarna nog 4 weken op vakantie.
Tot morgen allemaal.......zondag 08.00 uur staan we op Nederlandse bodem..

Wist je dat.....
- de Jongens gisteren op de basis op kleiduiven mochten schieten...wat een ervaring. Zelfs ik heb me eraan gewaagd.....ik moet stiekem bekennen dat het wel leuk was......
- We echte koeienhorens aan de muur hebben hangen met kop en schotwond......niet mijn idee maar wel echt Texas.
_ ik nu echt mijn koffer in moet gaan pakken want over 3 uurtjes vertrekken we.