Vijf weken Nederland
Door: Anke Musters
Blijf op de hoogte en volg Fam
13 Juli 2015 | Verenigde Staten, Wichita Falls
Wat een geweldige weken maar wat gingen ze snel voorbij. De aankomst was overweldigend.....niet alleen de opa's en oma's waren er maar ook mijn vriendinnen uit Friesland. Dat was een warm en bijzonder welkom na bijna een jaar te zijn weggeweest. Er waren veel tranen van blijdschap. Wat super fijn om zoveel lieve vriendinnen te hebben.
Bij thuiskomst in Brabant was daar natuurlijk de rest van de familie....heerlijk om elkaar weer live te knuffelen en te kussen natuurlijk.
We hadden geluk want het was kermis in Den Dungen. Kids een middag en avond in de cake walk en die hadden een topdag. Ik heb uren nodig gehad om überhaupt de kermis van voor tot achter te doorlopen, even bijkletsen met half Den Dungen om vervolgens lekker bij de plaatselijke kroeg een goede borrel te pakken. Dat heeft de yetlag goed gedaan.....weinig last gehad.
De eerste week lekker gespeeld met neefjes en nichtjes en ik her en der op de thee, lunch, dinner of borrel.
Tweede week Friesland. Daar konden de kinderen hun geluk niet op. Op school geweest, powerpoints laten zien over hun leven in Amerika, gezwommen, afgesproken met vriendjes na school, logeren, weekendje weg naar Vlieland, feestjes...het kon niet op. Ik heb mijn werk bezocht en een super etentje gehad met een aantal hele lieve collega's....ik mis mijn werk maar heb er bijzondere vriendschappen aan over gehouden.
We mochten logeren bij Klaas en Barbara en dat was super gezellig. Deze week ging eigenlijk veel te snel.
De derde week weer lekker in Brabant. Voor mij zat er tussen de derde en vierde week een weekend vertoeven en varen op een boot met mijn Friese vriendinnen. We hebben voor de verandering Sneek deze keer maar onveilig gemaakt. Goed op stap geweest, lekker gegeten en gedronken en veel lol gehad. Bedankt meiden het was te gek!!!!
De vierde week waren we uitgenodigd bij Camping de Pier. Natuurlijk door onze lieve vrienden Rems en Floor. Wat zijn we verwend. Prachtig weer, leuke avonden, een prachtig huisje goed te eten en drinken.....en natuurlijk een klein feestje voor Janneke haar verjaardag. Oh ja we zijn ook nog naar de Efteling geweest. Natuurlijk in de nieuwe achtbaan BARON 1898 gezeten...GAAAAAAAFFFFFFFF
De laatste week zou een mix zijn van Friesland en Brabant maar ik was het op en neer rijden meer dan zat. Gelukkig waren alle Friesen nog op de camping geweest dus afscheid hadden we al genomen....al was het met een slag om de arm. Gelukkig had ik toen eindelijk tijd voor wat dingen die ik nog niet gedaan had. Een goede borrel drinken met onze Paul en Danielle.....want ja de Aperol stond al vier weken te wachten....nou hij was bijna op toen ik de deur uit ging....Uiteten met mijn vriendin van de Pabo (Mirjam), op stap met mijn beste vriendinnetjes Mandy en Christel en even met mijn moeder en schoonzussen naar de stad. En toen kwam dan toch die laatste avond.....lekker gegeten met de familie Krijnen en afscheid genomen. Wat was het zwaar. Heel veeeeeel tranen. Het waren echt super weken en dat was nu voorbij. Het liefst wilde de kinderen in Nederland blijven maar papa wacht op ons aan de andere kant van de oceaan en we gaan nog een maand op pad met onze caravan dus aan dit geweldige avontuur kwam toch echt weer een einde. En daar was die laatste ochtend. Om 05.30 de wekker en om 06.45 richting Schiphol....het was druk dus geen tijd meer om even lekker wat te drinken. Ook nu was het afscheid weer zwaar.
De reis is goed verlopen en op het vliegveld stond een hele blije papa. Het is voor de kinderen weer even wennen. Ze hebben zo genoten van hun vriendjes, vrijheid om zich zelfstandig te verplaatsen, leuke dingen te doen en alle aandacht te krijgen....nu weer het gewone Amerikaanse leven...nou ja gewoon...eerst nog even op vakantie.
Nu de koffers weer uitgepakt zijn kunnen we beginnen aan het inpakken van de caravan. Patrick moet nog 2 dagen werken en woensdag gaan we weer op pad. We hebben er zin in....
Lieve allemaal........bedankt voor de geweldige weken in Nederland. We kijken uit naar de komst van opa en oma Musters in september en alle andere leuke dingen die nog op ons pad komen. Ik hou jullie op de hoogte
Bij thuiskomst in Brabant was daar natuurlijk de rest van de familie....heerlijk om elkaar weer live te knuffelen en te kussen natuurlijk.
We hadden geluk want het was kermis in Den Dungen. Kids een middag en avond in de cake walk en die hadden een topdag. Ik heb uren nodig gehad om überhaupt de kermis van voor tot achter te doorlopen, even bijkletsen met half Den Dungen om vervolgens lekker bij de plaatselijke kroeg een goede borrel te pakken. Dat heeft de yetlag goed gedaan.....weinig last gehad.
De eerste week lekker gespeeld met neefjes en nichtjes en ik her en der op de thee, lunch, dinner of borrel.
Tweede week Friesland. Daar konden de kinderen hun geluk niet op. Op school geweest, powerpoints laten zien over hun leven in Amerika, gezwommen, afgesproken met vriendjes na school, logeren, weekendje weg naar Vlieland, feestjes...het kon niet op. Ik heb mijn werk bezocht en een super etentje gehad met een aantal hele lieve collega's....ik mis mijn werk maar heb er bijzondere vriendschappen aan over gehouden.
We mochten logeren bij Klaas en Barbara en dat was super gezellig. Deze week ging eigenlijk veel te snel.
De derde week weer lekker in Brabant. Voor mij zat er tussen de derde en vierde week een weekend vertoeven en varen op een boot met mijn Friese vriendinnen. We hebben voor de verandering Sneek deze keer maar onveilig gemaakt. Goed op stap geweest, lekker gegeten en gedronken en veel lol gehad. Bedankt meiden het was te gek!!!!
De vierde week waren we uitgenodigd bij Camping de Pier. Natuurlijk door onze lieve vrienden Rems en Floor. Wat zijn we verwend. Prachtig weer, leuke avonden, een prachtig huisje goed te eten en drinken.....en natuurlijk een klein feestje voor Janneke haar verjaardag. Oh ja we zijn ook nog naar de Efteling geweest. Natuurlijk in de nieuwe achtbaan BARON 1898 gezeten...GAAAAAAAFFFFFFFF
De laatste week zou een mix zijn van Friesland en Brabant maar ik was het op en neer rijden meer dan zat. Gelukkig waren alle Friesen nog op de camping geweest dus afscheid hadden we al genomen....al was het met een slag om de arm. Gelukkig had ik toen eindelijk tijd voor wat dingen die ik nog niet gedaan had. Een goede borrel drinken met onze Paul en Danielle.....want ja de Aperol stond al vier weken te wachten....nou hij was bijna op toen ik de deur uit ging....Uiteten met mijn vriendin van de Pabo (Mirjam), op stap met mijn beste vriendinnetjes Mandy en Christel en even met mijn moeder en schoonzussen naar de stad. En toen kwam dan toch die laatste avond.....lekker gegeten met de familie Krijnen en afscheid genomen. Wat was het zwaar. Heel veeeeeel tranen. Het waren echt super weken en dat was nu voorbij. Het liefst wilde de kinderen in Nederland blijven maar papa wacht op ons aan de andere kant van de oceaan en we gaan nog een maand op pad met onze caravan dus aan dit geweldige avontuur kwam toch echt weer een einde. En daar was die laatste ochtend. Om 05.30 de wekker en om 06.45 richting Schiphol....het was druk dus geen tijd meer om even lekker wat te drinken. Ook nu was het afscheid weer zwaar.
De reis is goed verlopen en op het vliegveld stond een hele blije papa. Het is voor de kinderen weer even wennen. Ze hebben zo genoten van hun vriendjes, vrijheid om zich zelfstandig te verplaatsen, leuke dingen te doen en alle aandacht te krijgen....nu weer het gewone Amerikaanse leven...nou ja gewoon...eerst nog even op vakantie.
Nu de koffers weer uitgepakt zijn kunnen we beginnen aan het inpakken van de caravan. Patrick moet nog 2 dagen werken en woensdag gaan we weer op pad. We hebben er zin in....
Lieve allemaal........bedankt voor de geweldige weken in Nederland. We kijken uit naar de komst van opa en oma Musters in september en alle andere leuke dingen die nog op ons pad komen. Ik hou jullie op de hoogte
-
13 Juli 2015 - 21:21
Tine Jos:
Lieve allemaal. Het waren inderdaad fijne weken. Wij hebben genoten. Het was super. Geniet van jullie vakantie. Knuffels voor Janneke, Tijn, Gijs en Marijn.
Liefs -
13 Juli 2015 - 21:23
Paul, Daan, Jop, Lot & Nik:
Lieve, lieve, lieve familie,
Gossie, zit ik alweer met tranen na het lezen van dit mooie stuk! Wat was het fijn! En wat missen we jullie nu driedubbel zo hard. Voor jullie in augustus naar Texas vertrokken, woonden jullie in Leeuwarden en zagen we elkaar niet zo vaak als we wilden. Nu 'woonden' jullie weer even in Brabant en dat was echt super! Als ik de kids op ging halen van school, stonden daar ineens Gijs en Marijn. Jop, Lot en Nik fietsten even naar oma om Jans te zien. Tijn bleef lekker logeren (en de anderen gelukkig ook). En we hebben weer heerlijk geknuffeld, geborreld en gelukkig ook nog geshopt.
Wat is het moeilijk om dat nu weer (zo lang) te moeten missen. Jop. Lot en Nik zijn van slag, huilen snel, missen jullie verschrikkelijk. En wij, we weten met ons verstand dat het niet anders kan, maar ja, verstand en gevoel, dat verschilt nog al eens. En dan hebben we Pat helemaal niet gezien. We missen hem ook. Effe lachen, serieus praten, een borreltje drinken. Dus Pat, zorg er maar eens voor dat we je een keer op de skype zien!!!
Maar ga nu eerst maar eens genieten van een fijne vakantie met z'n zesjes. Het is jullie gegund! Hou ons op de hoogte, dan kunnen we ook een beetje mee genieten.
Lieve schatten, we zijn trots op jullie en we love you!!!
XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
