Start van het laatste schooljaar - Reisverslag uit Wichita Falls, Verenigde Staten van Fam Musters - WaarBenJij.nu Start van het laatste schooljaar - Reisverslag uit Wichita Falls, Verenigde Staten van Fam Musters - WaarBenJij.nu

Start van het laatste schooljaar

Door: Anke Musters

Blijf op de hoogte en volg Fam

23 Augustus 2016 | Verenigde Staten, Wichita Falls

Geen spannende verhalen, geen ongelukken, geen mooie plekken gewoon Wichita Falls of all places. Nu 1,5 week verder lijkt het al weer lang geleden dat we op vakantie zijn geweest. Janneke is haar schooljaar gestart met een bijbelkamp. Het thema van dit jaar:
“impact, forever changed to forever change”.= God verandert jou en met de kracht van God kun je anderen veranderen.
Na het kamp was het wel weer duidelijk dat het voor ongelovige zwaar is op deze wereld. Je kunt bevangen worden door de demonen, je gaat niets bereiken in het leven en nog meer van die onzin. Patrick en ik raken er steeds weer boos om maar Janneke moet er alleen maar om lachen. Ze weet echt super goed te dealen met deze indoctrinatie. Ene oor in andere weer uit.
We hebben deze week ook de laatste puntjes op de i gezet aangaande haar inschrijving voor college. Er was nog wel het een en ander mis gegaan. Hoe is het mogelijk zou je denken in dit beloofde land. Jawel hier gaat ook wel eens fout. Een belangrijk formulier wat getekend was door de vliegbasis was niet op plaats van bestemming aangekomen, de vakken waren nog niet aangevraagd en wij hadden geen idee dat we moesten opdraven voor een inschrijving. Na vele mailtjes en telefoontjes kregen we te horen dat Janneke zich woensdag moest melden op College. Bij aankomst was het verdwenen formulier boven water. Bij de balie dook de desbetreffende medewerkster in een krat vol met papieren….driftig op zoek, naar het formulier wat ze die ochtend in haar handen had gehad, vond ze bijna onderaan de stapel.
Bij het zien van Janneke haar achternaam zei ze doodleuk” De M is morgen vanaf half 10 of we dan even terug wilde komen”. Als het aan Janneke had gelegen waren we naar huis gegaan. Na 2 jaar in Amerika wonen weet ik dat we gewoon moeten aandringen en dan komt het ook goed. De directeur moest er wel even bijkomen om toestemming te geven. Nou ja directeur…je bent hier al snel directeur …….directeur van kunstafdeling, directeur van de sport afdeling en ga zo maar door. Heel belangrijk allemaal……beetje sneu eigenlijk maar goed. We moesten langs verschillende lokalen.
Stop 1: controleren van gegevens en handtekening zetten.
Stop 2: formulier invullen en wachten tot een medewerkster dit in de computer heeft gezet.
Stop 3: formulier ophalen wat je net hebt ingeleverd
Stop 4: aangeven welke vakken je wilt volgen (dit zetten ze meteen in computer)
Stop 5: terug naar de balie om te controleren of je alle benodigde papieren hebt.
Stop 6: door naar de financiële balie. Hier bepalen ze hoeveel je moet betalen op basis van vanalles (militaire fam, nog highschool student ect.). Uiteindelijk hielden we het halve bedrag nog over.
Stop 7: balie om te betalen
Wat een werkverschaffing. Nooit van het digitale tijdperk gehoord? Ik kan met niet voorstellen dat dit zo gaat in Nederland. Maar goed twee uur later is ons meiske ingeschreven en kan ze binnenkort (we weten nog steeds niet wanneer) aan de slag.
Ook bij Gijs en Marijn liep het niet helemaal vlekkeloos. Bij het ophalen van de rooster kregen we te horen dat we ons nog niet online hadden ingeschreven. Oke….wist ik niet…..oh oke…we hebben een mailtje gehad en/of een brief per post…..oke en als ik dat niet heb gehad…….nou dan kon ik een snapcode halen in de bibliotheek van de school. Met die snapcode kon ik op de verschillende computers me aanmelden. Je snapt wel dat het een gekkenhuis was want ik was namelijk niet de enige die geen code had ontvangen…joh…hoe is het MOGELIJK????? Geen zin om het op school te doen dus code maar mee naar huis. Het gevolg was wel dat we geen rooster kregen. GEEN digitale inschrijving is GEEN rooster. Zucht….jaja meteen straffen die hap. Helaas voor de boys geen
” meet the teacher” want we hadden geen idee welke lokalen of leerkrachten we mochten bezoeken. Gelukkig had ik eerder die week al een gesprek gehad met de counselor en had ik de roosters al gekregen, maar goed daar hadden we niet veel aan want die lagen thuis. Gijs en Marijn hadden er geen last van. Zo vlug mogelijk weer naar huis. Nog geen zin in school. Mijn boerenverstand zei ook dat die inschrijving ook wel voor Tijn zou gelden. Dus in de telefoon om ook voor hem een snapcode te regelen. Het was wat ingewikkeld maar het is gelukt. Ook Tijn mag naar school.
Bij thuiskomst blijkt ook in huis niet alles lekker te lopen. Afwasmachine kapot, wc verstopt en overstroomt (heerlijk over de vloerbedekking), koelkast kapot en tv naar de haaien. WAAROM…alles moet nog een jaartje werken en dan hoeven we het niet meer mee terug te nemen…..grrrrr. Maar goed….ik ben nu in het bezit van een prachtige witte, oerlelijke mega tweedehands koelkast…..hij moet het nog een jaartje doen is het motto.
Voor een TV moeten we nog op pad. Liefst een grote maar die past niet in ons kleine huisje op de dijk. Toch maar eerst even nadenken wat we willen voordat we grote uitgaven gaan doen.
Na een verder relaxed weekend (zonder Fenna en Rick, zonder borrels, zonder gezelligheid) zijn de kinderen dan gestart. Ik dacht dat ik echt blij zou zijn na drie maanden de kinderen weer naar school. Zit ik bij thuiskomst een potje te janken. Het is zo stil en ik mis ze nu al….muts ben ik toch. Wordt nog wat als ze het huis uit gaan. Misschien moet ik toch eens beginnen met loslaten.
Snel maar even naar mijn Nederlandse vriendinnetje Tonia die vorige week een babytje heeft gekregen. Lekker kroelen en knuffelen. Daar knapt de mens van op. Nog even thee drinken met een Deense vriendin en de dag is alweer voorbij. Half drie in de auto en vijf uur weer thuis…..2,5 uur om mijn kinderen her en der op te halen…..Ja ik mag dit jaar nog meer rijden dan vorig jaar en als klapper mag ik de komende maanden om 5.30 mijn bed uit omdat Gijs zijn Football training om 6.30 begint. Ik kan je niet vertellen hoe blij ik zal zijn wanneer de kinderen weer op de fiets naar school kunnen. Maar alles voor het goede doel zullen we maar denken. Verder zijn alle papieren weer getekend, hebben de kinderen de hele dag weer aangehoord welke regels er allemaal zijn en wat de straffen zijn wanneer ze zich er niet aan houden…..DE KOP IS ERAF…..start schooljaar 2016/2017. Het laatste schooljaar. Ben benieuwd wat het onze kinderen gaat brengen.






  • 23 Augustus 2016 - 21:17

    Tine Jos:

    Lieve allemaal
    Je site weer gelezen en Amerikanen blijven ons verbazen. Hier in Nederland gaat best wel wat fout. Maar bij jullie maken ze er een potje van. Kus voor iedereen en succes voor allemaal.
    xxxxxxxxx

  • 23 Augustus 2016 - 21:20

    Hennie En Ans Musters:

    Nou Anke je hebt het er weer goed druk mee gegegad maar uiteindelijk weer alles goed geregeld, we zijn trots op jou, dikke knuffel. Anke wat heeft Tonia, zoon of dochter.
    Groetjes.

  • 03 Oktober 2016 - 16:55

    Martha:

    hoi Anke,
    Ik loop een beetje achter, moet nog wat teruglezen. Maar zo te zien hebben jullie vooral heel veel van het land gezien en is nu het serieuze leven weer begonnen. Ik moest even goed kijken naar de foto's van jullie jongens. Wat zijn zij ongelofelijk veranderd. Samen met Hidde kijk ik even naar jullie foto's. Leuk om te zien wat jullie allemaal doen, zo anders dan in NL.
    Maar we zijn ook wel een beetje nieuwsgierig naar de plek waar jullie wonen, jullie huis. Daar kunnen we geen plaatjes van terugvinden. Voor jullie misschien het minst interessant, maar voor ons als nieuwsgierige thuisblijvers natuurlijk wel erg leuk om te zien.
    Meid, hou vol. Blijf positief en tot over niet al te lange tijd (toch?)
    liefs, Martha

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Wichita Falls

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

30 Juli 2017

Naar HUIS

02 Juli 2017

Weer thuis

21 Juni 2017

Canada

16 Juni 2017

Eindelijk in Canada

12 Juni 2017

Weer op pad
Fam

Sinds 6 augustus 2014 zijn we met ons gezin naar Wichita Falls Texas USA verhuist. De komende drie jaar kun je onze dagelijkse beslommeringen, avonturen, belevenissen volgen.

Actief sinds 17 Aug. 2014
Verslag gelezen: 945
Totaal aantal bezoekers 159909

Voorgaande reizen:

17 Augustus 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: