1ste semester zit er al weer op.

De dagen en weken vliegen voorbij. De kinderen zitten alweer 7 weken op school. Ik heb nog geen telefoontjes ontvangen, nog geen ruzie gemaakt met leerkrachten of directie, nog geen commentaar op een vergeten handtekening of dresscode.……moet ik me zorgen gaan maken?

Zorgen om het feit dat we al halve Amerikanen zijn geworden, ons niet meer druk maken om de regeltjes, het geloof, de inefficiëntie, het slechte rijgedrag…..ja dus. Tijd om er iets aan te gaan doen. Komt dat goed uit…over een jaartje komen we weer terug naar Nederland. Over 2 maanden komen we naar Nederland om de feestdagen met familie en vrienden te vieren en de kinderen en onszelf voor te bereiden op de terugkomst.
We kijken uit naar onze terugkeer maar beseffen ons steeds meer dat we het heerlijke leven hier ook gaan missen. Veel tijd voor de kinderen en elkaar, mooie reizen, prachtig weer en een heerlijke plek om te wonen. Weegt het op tegen het gemis van familie en vrienden, de Hollandse gezelligheid en nuchterheid….ja voor een paar jaar maar dan is het ook weer heerlijk om terug te komen.

Ik maak me wel steeds meer zorgen over de dingen die hier gebeuren. Een aantal weken geleden worden er in onze stad Wichita Falls op klaarlichte dag twee meisjes neergeschoten waarvan er 1 meteen overlijdt. Ze zijn beide 13 jaar en lopen van school naar huis. Het is vrijdag, waarschijnlijk zin in het weekend. De dader is een 20 jarige jongen met psychische problemen. Hij was gefrustreerd omdat 1 van de meisjes een vriendje had en hij wilde dat vriendje zijn. Hij had het geweer van zijn stiefvader gejat en moedwillig het meisje doodgeschoten. Het vriendinnetje gaat het overleven maar is getekend voor het leven. De hele stad is in shock. Er worden donaties geregeld om begrafenis en ziektekosten te betalen. Scholen bieden alle soorten hulp aan voor studenten. Er wordt een parade gehouden voor de school om de kinderen een hart onder de riem te steken. De kinderen dragen de kleuren blauw en paars om de slachtoffers te steunen. Kerken roepen op tot nog meer bidden. Ik ben onder de indruk van wat de stad doet maar ben geschokt door het feit dat de discussie over wapens niet aan de orde komt. Het moto is:” guns don’t shoot it is the person behind the gun”….ja zo kun je het ook uitleggen. Dan maar bidden. Ik geloof niet dat we hier de kern van het probleem mee oplossen. Helaas ligt de oorzaak volgens de Amerikanen aan alles; zorgstelsel, ouders e.d. maar niet aan het feit dat geweren voor iedereen beschikbaar zijn…..zucht.

Nu is de stad maar ook Amerika in de ban van de clowns. Mannen verkleed als een clown jagen kinderen de stuipen op het lijf. Er zijn ook al moorden gepleegd door clowns. Afgelopen week kreeg een vriendinnetje van Marijn een berichtje via social media…I am here”. Er gonsde door de school dat er een school shooting zou plaatsvinden door clowns. Scholen in Ohio zijn gesloten geweest ivm clowns en zijn verschillende incidenten die nader onderzocht worden in andere staten van het land. Het houdt eenieder bezig en zeker met het aankomende Halloweenfeest is het iets wat de gemoederen bezig houdt. De clownspakken worden al uit de schappen gehaald om erger te voorkomen. Hoeveel gekker moet het worden.

Leerkrachten zijn verplicht als kinderen een onvoldoende staan de ouders te bellen. De leerkracht van Gijs had bedacht dat hij de leerlingen zelf liet bellen. De leerlingen moesten naar de gang, kregen de telefoon van de leerkracht en moesten hun ouders bellen. Ze moesten zeggen dat ze een onvoldoende stonden, dat ze niet hun best hadden gedaan en dat ze de extra stof om hun punt op te halen ook niet hadden gemaakt. Gijs was onder de indruk want kinderen kwamen huilend de klas weer in. Gijs had geen onvoldoende en dat was deze keer in het voordeel van de leerkracht want hier had ik als moeder toch werk van gemaakt. Belachelijk….

 
Patrick heeft regelmatig verplichte feestjes op het squadron. Meestal gaat hij niet maar soms voelt hij zich als DO verplicht om te gaan. Afgelopen week was er weer z’on moment. In de vliegerwereld hebben ze er een handje van om elkaar belachelijk te maken onder het mom van hier kun je iets van leren. Missers, domme fouten, noem maar op, worden groots uitgedragen aan de groep en degene die het haasje is MOET drinken. Ze hebben er ook een handje van om elkaar te verlinken om er zelf beter te worden. Hierdoor kunnen ze meer carrière maken. Dit druist zo tegen de waarden en normen in van de meeste Europeanen. Bij thuiskomst was de frustratie van Pat zijn gezicht af te lezen. “Ik ga echt nooit meer” was zijn conclusie.

Natuurlijk zijn we hier ook helemaal in de ban van Trump en Hillary. Discussie over politiek met de Amerikaan is onmogelijk dus discussies worden gevoerd met Europeanen. Wanneer de Amerikanen over hun aanstaande president praten luisteren we met kromme tenen naar hun argumenten over Trump en Hillary. Sommige Amerikanen durven ons nog wel de vraag te stellen. “Worden we uit gelachen door de rest van de wereld”? ….ehhhh nou JA…..daar schamen ze zich dan wel weer voor maar ja ze moeten kiezen. Het debat tussen Hillary en Trump was hilarisch maar vooral het analyse van de republikeinen en democraten maakt het dan nog interessanter. Beide een slechte keus denk ik. Wanneer je tijd en zin hebt dan moet je op Youtube de documentaire over “the Clinton Foundation” eens kijken. Dan begrijp je ineens waarom de republikeinen een mega hekel hebben aan Hillary. De beste uit de twee slechste gaat het worden….vooral wanneer Trump aan de macht komt wonen we als buitenlanders hier niet echt lekker meer vrees ik. We wachten af. Nog een maandje modder gooien en dan weten we het. Amerika het beloofde land…..dat is niet meer.