Ups en downs
Door: Anke Musters
Blijf op de hoogte en volg Fam
08 Oktober 2014 | Verenigde Staten, Wichita Falls
Nou ja wat maakt het uit. Onze Janneke gaat een nieuwe start maken en we hopen echt dat ze hier haar draai gaat vinden. Het zal ook hier wel wennen zijn. 33 leerlingen in 4 highschool jaren en meisje uit een andere wereld. Enig kind, hele rijke ouders, nog veel grotere huizen en auto´s dan wij en gewend om alles te krijgen en vooral hun zin te krijgen. Janneke vertelde een verhaal dat een meisje ruzie had met haar vader omdat ze niet de auto had gekregen die ze graag wilde toen ze 16 werd. Mercedes...ja dat is ook te min toch....ehhhh mis ik iets? Hoop dat ons Janneke hier tegen opgewassen is.
Vandaag Chapelday...in uniform (heeft ze nog niet). Ben benieuwd hoe ze dat heeft ervaren. Het komt vast goed
Marijn zat het afgelopen weekend wat met zijn gevoelens in de knoop wat resulteerde in een hele boze en verdrietige Marijn. Hij was zo boos op de hele wereld dat hij zijn hele kamer had leeg geruimd omdat hij toch weg ging om hem vervolgens huilend op de trap te vinden met het knuffeltje van opa en oma Krijnen, het fotoboekje van Paul en Danielle en de kinderen en het liedje van Marco Bosato (afscheid nemen bestaat niet) hard op de achtergrond...
Hier zijn geen woorden voor en dan heb ik het erg moeilijk. Ze waren zo happy in Nederland. Ze hadden plezier op school, hadden veel vriendjes en beleefde veel plezier aan hockey en hun teamgenootjes. Het blijft hier wennen aan het systeem, weinig vriendjes om te spelen en het moeten missen van familie.
Gelukkig kon ik Gijs en Marijn hun snoetjes weer zien glunderen toen ze maandag voor eerst in hun pak voor ijshockey werden gehesen. Ze voelde zich echt stoer en cool. De training was ook super...helaas weer weinig leeftijdgenootjes, maar goed wel een sport waar ze lekker hun energie in kwijt kunnen. Vanavond weer een training.
Ik heb mijn weekend samen met Fenna doorgebracht in Dallas. Het was mijn cadeautje van haar voor mijn verjaardag. Volgens mij straalde ik het uit......dit mens moet er nodig even uit......!!!
Op zaterdag richting Dallas. De wijk Uptown West Village, is een gedeelte van de stad, met gezellige winkeltjes, restaurantjes en cafeetjes.
Helaas is de Amerikaanse mode niet helemaal onze stijl en is er zelfs in de mall waar we later op de dag zijn neergestreken niet echt veel aan onze vingers blijven kleven. We hadden een hotelletje dichtbij gevonden zodat we lekker konden lopen. Heerlijk Mexicaans gegeten en een goede borrel gedronken in de bar SO SO´s. We hebben onze ogen uit gekeken. Heel veel dure, hele dure auto´s. Dames op hele hoge hakken en hele korte rokjes.....heel oppervlakkig allemaal......zijn wij volgens mij allemaal iets te nuchter voor maar geweldig om mee te maken.
Op zondag lekker op ons gemak terug naar Wichita Falls maar eerst even langs Ikea.....net als thuis en dat voelt toch heerlijk.....en daar bleef dan wel weer van alles aan de vingers kleven....lang leven de creditcard....sorry mannen. Ik had dus een top weekend.
Tijn heeft deze week weer een wedstrijd gespeeld met Football. Hij heeft veel speelminuten mogen maken.....hij straalde van oor tot oor. Helaas gelijk gespeeld maar dat mag de pret niet drukken.
Het dagelijkse leven gaat zoals jullie lezen met ups en downs maar elke week gaat het steeds een beetje beter en na 2 maanden Amerika mogen we volgens mij niet klagen.
-
09 Oktober 2014 - 01:10
Andre:
Lieve Anke,
Je beeldende verslagen blijven verbazing oproepen. Wat een maatschappij. Wat een omschakeling. Wat een aanslag op jullie aanpassingsvermogen. En hoe knap hoe jullie dat toch elke keer weer weten te tackelen. Ademhalen en stug doorgaan. (Een andere keuze is er ook niet.....)
Vandaag geprobeerd een mail jouw kant op te sturen met een kleine update uit 't Noorden. Ging niet goed om de mij een of andere onduidelijke reden. Komend weekend nog maar eens proberen.
Lieve groeten voor jullie allen,
Andre -
09 Oktober 2014 - 19:38
Paul Daan Jop Lot Nik:
Lieve, lieve, lieve familie,
Wat doet het ons elke keer weer even flink slikken als we de verdrietige dingen horen! Wat zouden we jullie graag live een knuffel geven. Maar wat zijn we ook ongelofelijk trots, jullie doen het toch maar mooi! Hou je taai, we denken veel aan jullie en zien jullie weer op de skype!
Dikke kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley